پایتخت اپلیکیشن‌ نویسی ایران کجاست؟

اگر می خواهید بدانید در چه استانی و با چه تیم و روشی می توانید بیشترین درآمد را از اپلیکیشن نویسی کسب کنید این گزارش را از دست ندهید.

دنیای برنامه نویسی و ساخت برنامه یکی از جذاب ترین حوزه های فعالیت در حال حاضر محسوب می شود. کاری که افراد شاغل در آن به خود لقب توسعه دهنده داده و درآمدهای بسیاری نیز کسب می کنند. البته اینجا یک مسئله اساسی وجود دارد. بسیاری از توسعه دهنده هایی که درآمد زیادی کسب می کنند برای شرکت هایی با کاربری های مختلف کار می کنند و معمولا به صورت مستقل وارد بازار کار نمی شوند. برای این که ببینیم واقعا اوضاع پشت پرده توسعه دهندگان چگونه است به سراغ آمارهای کافه بازار رفته ایم تا ببینیم این تیم های مستقل که قصد دارند با تولید یک اپلیکیشن به درآمد برسند چه شرایطی داشته و در کجای کشور بیشتر مشغول فعالیت هستند.

در این میان با آمارهای جالبی رو به رو شدیم که نشان می داد جواب بسیاری از سوالات مان با چیزی که فکر می کنیم بسیار متفاوت است. مثلا قم به نسبت جمعیت بیشترین میزان توسعه دهنده را در خود جای داده است. در حالی که حدود 80 درصد توسعه دهندگان این استان حتی لیسانس هم ندارند. در ادامه با هم نگاهی به این آمارها می اندازیم تا کاملا متوجه شوید که اگر می خواهید سهمی از 65 میلیارد تومان چرخه مالی این حوزه داشته باشید باید چه شرایطی داشته و چگونه وارد گود رقابت شوید.

پایتخت اپلیکیشن سازی ایران کجاست؟

همین اول داستان به شما بگوییم که جواب تهران نیست. یعنی جواب خیلی از سوال های توی ذهنتان تهران نیست. این مسئله درست است که تهران بیشترین تعداد توسعه دهندگان را در خود جای داده است و بیش از 30 درصد از شاغلان این صنعت در استان تهران هستند اما این مسئله به خاطر جمعیت این استان است و اگر به سراغ نسبت جمعیت به نسبت توسعه دهنده برویم با جواب های متفاوتی رو به رو می شویم. ولی قبل از آن بهتر است بدانید سهم استان ها به صورت کلی چگونه است. تهران با 32 درصد رتبه اول است و بعد خراسان رضوی با هشت درصد در رتبه دوم و استان فارس نیز با شش درصد در مقام سوم قرار گرفته است.

استان های خوزستان، آذربایجان و اصفهان نیز با پنج، 4.8 و 4.7 درصد در مقام های چهارم تا ششم قرار دارند. از لحاظ جمعیتی عددهای بسیار متفاوتی جلوی ما قرار می گیرد. در استان سیستان و بلوچستان تنها 48 نفر توسعه دهنده مشغول فعالیت هستند. این در حالی است که توسعه دهنده های ایرانی خارج از ایران حدود 143 نفر هستند. تقریبا تمام استان ها عددی زیر هزار نفر دارند و اولین عدد هزار را در رتبه هشتم و استان آذربایجان شرقی مشاهده می کنیم. بیشترین تعداد توسعه دهنده هم طبق انتظار تهران است و حدود 10 هزار توسعه دهنده در این استان مشغول به کار هستند.

البته این آمارها گولتان نزند. این آمارها مربوط به توسعه دهندگانی است که در هر استان زمانی فعالیت می کرده اند. اگر به سراغ تیم هایی که هم اکنون نیز فعال هستند بروید متوجه جا به جایی رتبه استان ها می شوید. مثلا اصفهان از لحاظ جمعیتی و درصدی همیشه رتبه ششم و یا هفتم را بین همه استان ها به خود اختصاص داده است ولی وقتی داستان به فعالیت می رسد ناگهان به رتبه سوم جدول آمده و از بسیاری از استان هایی که تعداد توسعه دهنده بیشتری دارند بالاتر می ایستد. امری که نشان می دهد تیم های استان اصفهان هدف دارتر از بقیه تیم ها فعالیت خود را ادامه دهند.

اما برسیم به پایتخت اپلیکیشن سازی. اگر جمعیت فعالان این صنعت را به نسبت جمعیت استان محاسبه کنیم، استان قم بیشترین تعداد تیم های فعال به نسبت جمعیت را مال خود می کند. بعد از این استان، استان های تهران و سمنان به ترتیب در رتبه دوم و سوم قرار گرفته اند. نکته جالب این که شهر قم از نظر سرعت اینترنت در میان شهرهای کشور رده دوم را به خود اختصاص داده است و این موضوع نشان می دهد وجود زیرساخت های مناسب می تواند بر رشد اشتغال این صنعت تاثیرگذار باشد. همچنین حضور سمنان و گلستان که به صورت کلی در رده های پایین تر جدول از لحاظ جمعیت توسعه دهنده قرار دارند و رتبه سوم و چهارم را مال خود کرده اند، بسیار قابل توجه است.

کدام استان پول بیشتری در می آورد؟

قبل تر در مورد هدف دارتر بودن تیم های استان اصفهان گفتیم. تیم هایی که تداوم فعالیت بیشتری نسبت به تیم های استان های دیگر دارند. در مسئله درآمدزایی نیز می توانیم این انسجام و هدف داربودن تیم های استان اصفهان را به وضوح ببینیم. خارج از تهران که حدود 50 درصد درآمد این صنعت را مال خود کرده است، تیم های استان خراسان رضوی و اصفهان، با 15 و 9 درصد توانسته اند رتبه دوم و سوم را مال خود کنند و بالاتر از استان هایی بایستند که جمعیت توسعه دهنده بالاتری از آنها دارند. مازندران هم جایگاه قابل توجهی دارد. با این که در جدول های مختلف همیشه در اواسط جدول است و جمعیت توسعه دهنده قابل توجهی ندارد ولی با 2.6 درصد سهم از درآمد کل، رتبه پنجم را به خود اختصاص داده است.

برای این که دید بهتری به میزان درآمد تیم های این استان ها داشته باشید کمی حساب و کتاب می کنیم تا متوجه میزان درآمدها بشوید. کل درآمد این صنعت در یک سال حدود 65 میلیارد تومان است. به عنوان مثال به سراغ مازندران می رویم که سهمی 2.6 درصدی دارد و با این که در رتبه پنج ایستاده است به نظر سود زیادی کرده است. میزان سهم این استان از کل درآمد می شود عددی حدود یک میلیارد و 700 میلیون تومان. حال به سراغ تیم های فعال می رویم. تعداد تیم های فعال این استان 237 تیم است. اگر این درآمد را بین این تیم ها تقسیم کنیم، متوجه می شویم که درآمد هر تیم عددی حدود هفت میلیون تومان در سال است. یعنی ماهی حدود 600 هزار تومان.

می دانیم که این عدد بسیار غیرمنطقی به نظر می رسد و تیمی حاضر نیست با این درآمد کار کند. ولی باید توجه داشته باشید که اولا حدود 60 تا 70 درصد تیم های استارتاپی ایران که این توسعه دهندگان هم جزوشان می شوند هنوز در مرحله ورود به بازار بوده و یا به تازگی محصول عرضه کرده اند. از طرفی بسیاری درآمدشان از طریق شرکت هایی که با آنها قرارداد می بندند تامین شده و از طریق توسعه نرمافزار و فروش آن از طریق کافه بازار درآمدزایی خاصی برای خود نمی کنند. خلاصه اگر با شرکتی قرارداد می بندید و یا حقوق می گیرید که هیچ وگرنه اگر به قصد درآمدزایی از طریق فروش اپلیکیشن وارد این گود شده اید بهتر است کمی واقع بینانه به موضوع نگاه کرده و فکر نکنید راه آسانی پیش رو دارید.

زن یا مرد؟ با مدرک یا بدون مدرک؟

اگر بپرسیم بیشترین تحصیلات در میان کل توسعه دهندگان در کدام استان است و یا در کدام استان خانم ها بیشتر به این حوزه وارد شده اند. شاید دوباره اسم تهران در ذهن شما بیاید. ولی اصلا این گونه نیست. چه از نظر تحصیلات و چه از نظر میزان فعالیت خانم ها، استان تهران جزو سه استان برتر هم نیست. مثلا از لحاظ میزان فعالیت زن ها، استان همدان که 50 درصد فعالان آن را خانم ها تشکیل می دهند در رتبه اول قرار گرفته است. امری که نشان می دهد خانم های این استان شانس بیشتری برای پیدا کردن کار در این حوزه دارند. بعد از آن گیلان و خوزستان با 49 و 38 درصد در مقام های بعدی قرار گرفته اند.

در تهران نیز تنها 23 درصد شاغلین این حوزه خانم ها بوده و آقایان سهم زیادی را به خود اختصاص داده اند. همان طور که می دانید میزان مدرک تحصیلی در کار توسعه دهندگی خیلی نقشی نداشته و بیشتر تجربه و مهارت است که حرف اول را می زند. به خصوص از آنجایی که یادگرفتن بسیاری از مهارت های این حوزه از طریق اینترنت و یا آموزشگاه ها صورت گرفته و خیلی رشته مخصوصی برای آن در دانشگاه وجود ندارد. با این حال در بسیاری از استان ها میزان مدرک اهمیت زیادی داشته و در بعضی دیگر عامل مهمی محسوب نشده است.

رتبه اول باتحصیلات‌ترین توسعه دهندگان به بوشهر رسیده است که تقریبا 10 درصد شاغلین آن دارای مدرک کارشناسی و بالاتر هستند. بعد از آن گیلان و مازندران وجود دارند که با 99 و 75 درصد مقام های بعدی را مال خود کرده اند. تهران هم با 70 درصد شاغلین با مدرک کارشناسی و بالاتر و 30 درصد شاغلین دارای مدرکی کمتر از کارشناسی در رتبه چهارم قرار گرفته است. قمی ها هم با این که میزان تیم های فعال زیادی داشتند و به نوعی پایتخت اپلیکیشن سازی محسوب می شدند خیلی به مدرک اهمیتی نداده و تنها حدود 20 درصد فعالیت این استان دارای مدرک کارشناسی و بالاتر هستند.

شرایط تیم های پردرآمد چگونه است؟

هر تیمی آنچنان که باید درآمد کسب نمی کند و باید شرایط خاصی داشته باشد تا به باشگاه میلیونی ها وارد شود. اگر تیم ها را براساس میزان نفرات به درآمد بررسی کنیم متوجه می شویم که برنامه های توسعه دهندگانی که به صورت گروهی فعالیت می کنند عموما نصب فعال و درآمد بیشتری دارند. به صورت کلی درآمد دیجیتال تیم ها که بیشتر از پنج نفر در آنها فعالیت می کنند حدودا 10 برابر تیم هایی است که در آنها بین دو تا پنج نفر فعالیت دارند. همچنین تعداد نصب فعال برنامه ها براساس میزان شاغلان نشان می دهد که اگر تیم تان دارای 15 نفر و یا بیشتر باشد، اپلیکیشن های شما حدود دو برابر بیشتر از اپلیکیشن های تیم های شش تا 15 نفره نصب می شود. خلاصه هرچه تیم تان کامل تر باشد درآمد بسیار بیشتر کسب می کنید.

توسعه دهندگان از چه طریقی درآمد کسب می کنند؟

درآمدزایی با اپلیکیشن فقط از طریق فروش آن نیست و روش های مختلفی برای کسب درآمد وجود دارد. البته همچنان این روش که به دو صورت فروش برنامه و یا فروش درون برنامه ای انجام می شود، سهم زیادی از درآمد این افراد را به خود اختصاص داده است. برنامه ها از این طریق حدود 37 درصد درآمد کسب کرده و بازی ها حدود 53 درصد درآمد کسب می کنند. نکته جالب اینجاست که همین تبلیغاتی که در بازی ها و برنامه ها می بینیم دقیقا سودی مشابه فروش اپلیکیشن داشته و درآمد بی دردسری برای آنها ایجاد می کند. توسعه سفارشی بازی و برنامه نیز سود کمی داشته و به صورت میانگین حدود 10 درصد درآمد به جیب این توسعه دهندگان واریز می کند. نکته دیگر اینجا است که از کل اپلیکیشن هایی که در کافه بازار وجود دارند حدود 50 درصد آنها درآمدی کسب نکرده و یا از روش های دیگری درآمد کسب می کنند.

با ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فرد بوگاتی شیرون ۲۰۱۷ اَشنا شوید

کمتر علاقه مندی به دنیای خودرو وجود دارد که نام بزرگ بوگاتی به گوشش نخورده باشد؛ نامی که در طی سال های اخیر برای دوستداران دنیای خودرو با بیشترین نهایت سرعت و قدرت همراه شده و از طرفی می توان گفت در زمره هایپر کارها حرف اول را در شتاب و سرعت می زند. در این مطلب سعی داریم تا برترین مشخصات و ویژگی های منحصر به فرد بوگاتی شیرون را مرور کنیم و با مشخصه های این غول 1500 اسب بخاری که قابلیت راندن در شهر را نیز دارد، آشنا شویم.

 

 

• بوگاتی شیرون در زیر رینگ های خود دارای ترمز خاص سرامیکی و روکشی از جنسی سیلیکون کاربید کربن (CSIC) است که این مواد باعث می شود دیسک ترمز سبک تر باشد که منجر به بهبود مقاومت در برابر خوردگی، عملکرد و دوام می شود.

• کالیپر ترمز جلو دارای 8 پیستون و کالیپرهای عقب هر کدام 6 پیستون دارند که به یک سنسور شبیه به کولیس مجهزند تا از سایش کامل سطح لنت ها بر روی دیسک ترمز اطمینان حاصل کنند. گفتنی است هر پیستون ترمز این خودرو از پلاتینیوم خالص ساخته شده است.

• تایرهای جلو و عقب شیرون نسبت به ویرون می توانند به ترتیب 1÷4 و 12 درصد سطح تماس بیشتری با جاده داشته باشند. آنها توانایی انتقال 5000 نیوتن متر گشتاور در زمان تماس با آسفالت را دارند و قادر هستند تا 3800 بار نیروی جاذبه را در سرعت 416 کیلومتر برساعت، بدون احتمال ترکیدگی تحمل کنند.

• برای خرید این خودرو 2.5 میلیارد دلاری تیمی از کمپانی Maison Pur Sang 8 نوع فیبر کربن متفاوت، 31 مدل چرم و 8 رنگ جیر مختلف را پیش روی شما می گذارند تا از بین آنها تریم داخلی شیرون شخصی خود را انتخاب کنید. اگر در بین این همه گزینه متفاوت دچار تردید شدید مطمئنا مشاوران این تیم شما را راهنمایی می کنند.

• ساخت شیرون بیش از 9 ماه به طول می انجامد و برای رنگ آمیزی آن از 8 مرحله مختلف نقاشی خودرو استفاده می شود و پس از پایان هر مرحله کل بدنه پولیش می خورد و سپس مرحله بعدی رنگ آمیزی آغاز می شود. ضمنا شیرون های تماما فیبرکربن نیز فرآیند ساخت کاملا متفاوتی دارند.

 

 

بوگاتی شیرون دارای یک سوییچ مکانیکی است

• طراحی داخلی خودرو توسط مهندسان کمپانی پورشه آلمان صورت گرفته است اما سالن مونتاژ این خودرو در شهر مولشیم فرانسه قرار دارد. ضمن آنکه پیشرانه غول پیکرW شکل این خودرو نیز توسط فولکس واگن مونتاژ می شود. جعبه دنده دو کلاچه این خودرو نیز، 7 سرعته و ساخت شرکت ریکاردو در انگلستان است.

• برای اتصال قسمت عقب خودرو به شاسی که پیشرانه روی آن قرار دارد تنها به 14 پیچ تیتانیومی نیاز است تا آن را به پشت کابین سرنشینان متصل کرد. درز بین تمامی پنل های بدنه و فلاپ ها به صورت اختصاصی توسط یک کارشناس با تلورانس بسیار دقیقی اندازه گیری می شود.

 

 

• پیشرانه شیرون و متعلقات آن فقط 630 کیلوگرم وزن دارند. نکته حائز اهمیت آن است که پوسته موتور نهایتا 440 کیلوگرم وزن دارد. سرسیلندر و لوله های اصلی متصل به ورودی پیشرانه همگی از فیبر کربن ساخته شده اند تا وزن نهایی قوای محرکه کاهش یابد.

• پیشرانه W شکل این خودرو مجهز به 4 توربو شارژر است که در دورهای بالا بیش از 60 متر مکعب هوار ا تنها در یک دقیقه مصرف می کنند!

• واسکازین و روغن موتور این خودرو بسیار اختصاصی تولید می شود و مورد استفاده هیچ خودروی دیگری در دنیا نیست. از طرفی صفحه کلاچ شیرون بزرگ ترین و قوی ترین کلاچی است که برای یک خودروی شهری در ادوار تاریخ خودروسازی ساخته شدهاست.

• مصرف سوخت این ابرقهرمان با پیشرانه 16 سیلندری بسیار زیاد است به طوریکه برای مصرف تمامی سوخت درون باک شیرون در حداکثر سرعت تنها به 9 دقیقه زمان احتیاج دارید.

• 2 رادیاتور و 37 لیتر آب برای خنک کردن پیشرانه در نظر گرفته شده است که می توانند در عرض تنها 3 ثانیه آب را یک دور کامل در مسیر بچرخانند و 1 رادیاتور و 12 لیتر آب برای توربورشارژرها در نظر گرفته شده است تا در مجموعه 800 لیتر آب در دقیقه در گردش باشد.

 

 • LED های چراغ جلوی شیرون که به شکل 8 مربع ساخته شده اند تنها جاذبه زیبایی ندارند و در کنار آنها دریچه هوای فعال نیز وجود دارد.

 

 

 

• برای پایین آوردن دمای روغن پیشرانه، گیربکس، دیفرانسیل و اکسل عقب نیز سیستم خنک کننده در نظر گرفته شده است. در سوی دیگر برای روغن هیدرولیک نیز رادیاتور ساده در نظر گرفته شده تا متخصصان بوگاتی تعداد رادیاتورهای این ابرقهرمان را به عدد 10 برسانند.

• ترمزهای شیرون در سرعت 420 کیلومتر بر ساعت با کمترین دمای ایجاد شده قادرند تا خودرو را متوقف کنند ضمن آن که گفته می شود برای توقف کامل از سرعت 300 کیلومتر برساعت تنها 275 متر برای این خودرو نیاز است.

• کمپانی میشلن فرانسه سازنده تایرهای این خودرو که تایرهای ایرباس A380  را هم می سازد، برای این ساخت لاستیک های نهایی شیرون بیش از 200 جفت تایر را ساخته و بررسی کرده است.

• فناوری PAX میشلن به راننده این اجازه را می دهد تا در شرایطی که لاستیک پنچر شده و بدون باد هست، باز هم با این خودرو رانندگی کند و خود را برای رفع این نقیصه به متخصصان بوگاتی برساند.

• سیستم تعلیق شیرون از نوع دوجناقی است که به صورت تماما اتوماتیک می تواند ارتفاع شیرون را در سرعت های مختلف در 5 حالت تنظیم کنند که در پایین ترین سرعت ارتفاع شیرون در بالاترین حالت از سقف تا زمین به 1.2 متر می رسد.

 

• حتما با دینامومترهای غلتکی آشنا هستید. وسیله غلتکی مجهز به کامپیوترها و سنسورهای بسیار قوی که کمیت های خودرو مانند قدرت، گشتاور و.. را برای هر اتومبیل محاسبه می کند. نکات جالب این است که بوگاتی برای تست شیرون مجبور به ساخت قوی ترین دیناموتور غلتکی جهان شده است.

 

 

 

• تولید اولیه شاسی شیرون با سیستم دالارا بیش از 4 ماه برای بوگاتی زمان برده است تا بتواند شاسی ای تولید کند که قادر به تحمل 4 تن فشار عمود در هر میلی متر باشد!

• در صورتی که از بین 5 حالت مختلف رانندگی مود EB را انتخاب کنید و اگر در کامپیوتر شیرون گزینه Easy Drift را برگزینید، می توانید با خودروی 2.5 میلیون دلاری خود به راحتی دریفت کنید!

• پیشرانه ویرون را در نهایت سرعت تصور کنید؛ زمانی که سرعتی بیش از 400 کیلومتر در ساعت دارید! در آن هنگام 22 انژکتور با سرعت عمل فوق العاده در حال پاشش سوخت هستند.

• لوگوی بوگاتی در جلوی خودرو از نقره با عیار بسیار بالا تولید شده است که برای سازنده 550 میلیون دلار هزینه دارد و به شکل کاملا دست ساز تهیه می شود.

• در نگاه اول به نمای عقب حتما فکر می کنید که این خودرو دارای 4 خروجی اگزوز است! اما سخت در اشتباهید چرا که علاوه بر این 4 خروجی که در یک قاب بزرگ آلومینیومی قرار گرفته اند، 2 اگزوز دیگر در بین باله های عقب دیفیوزر زیر خودرو قرار دارند.

• برای ساخت رینگ های شیرون از برترین تکنولوژی فورج کاری در دنیا استفاده شده و بالانس آنها نیز به وسیله چندین لیزر صورت می گیرد. همچنین متخصصان بوگاتی گفته اند که پس از 2 بار تعویض تایر شیرون باید رینگ ها نیز تعویض شوند که برای یک دست رینگ باید مبلغ 70 هزار دلار بپردازید.

 

 

• باله عقب خودرو در هر 5 حالت رانندگی شیرون تغییر وضعیت می دهد، ضمن آنکه می تواند در ترمزهای ناگهانی تا 90 درجه به سمت بالا خم شود و به عنوان ترمز هوایی عمل کند که متخصصان بوگاتی نام آیرودینامیک فعال را برای آن انتخاب کرده اند.

• در ساخت پیشرانه شیرون از 3 واترپمپ غول پیکر استفاده شده است. تمامی گشتاور حاصل از عملکرد قلب تپنده شیرون تنها در دو موتور 2000 دور در دقیقه کاملا در دسترس راننده خواهدبود.

• هر شیرون دارای دو دکمه است که اولی برای آماده شدن این خودرو تا سرعت 381 کیلومتر و دیگری برای مهیا شدن شیرون برای کسب نهایت سرعت کارایی دارد.

• بوگاتی برای این خودرو تولید محدودی را در نظر گرفته است و تنها 500 دستگاه شیرون ساخته خواهدشد.

• بوگاتی برای کاهش وزن، استفاده از ادوات داخلی عجیب و غریب را محدود کرده است اما جالب است بدانید برای شفافیت هرچه بیشتر صدا در هر اسپیکر این خودرو یک قیرات الماس استفاده شده است.

 

 

• هر بوگاتی قبل از تست به فرودگاه برده می شود و تا سرعت 250 کیلومتر بر ساعت آزمایش می شود و در حدود 50 تا 80 کیلومتر تست رانندگی داخل شهر را می گذراند و پس از تعویض دوباره روغن گیربکس و پیشرانه تحویل مشتری می شود.

• هر جایی از دنیا که مالک شیرون باشید، متخصصان بوگاتی می توانند در صورت بروز مشکل در خودرو با یک پرواز خودشان را به شما برسانند.

• سرعت شیرون به صورت الکتریکی روی 420 کیلومتر برساعت محدود شده است اما در پیست مخصوص فولکس واگن و با همراهی مهندسان بوگاتی می توانید تا مرز 440 کیلومتر بر ساعت حرکت کنید.

• متخصصان بوگاتی برای آزمایش های نهایی قبل از تولید 460 هزار کیلومتر با این خودرو رانندگی کرده و بیش از 1000 عدد تایر مصرف کرده اند.

آشنایی با فرودگاه بین المللی آبادان

فرودگاه بین المللی آبادان (Abadan Airport) که به نام فرودگاه بین المللی آیت الله جمی آبادان نیز شناخته می شود، جز نخستین فرودگاه هایی است که در دهه ی ۲۰ شمسی، مصادف با ملی شدن نفت ایران در استان خوزستان و شهر آبادان ساخته شد. در ادامه با ما  همراه باشید تا به اتفاق هم تاریخچه، اطلاعات، راه های دسترسی و امکانات و اطلاعات لازم و ضروری برای مسافرین این فرودگاه را مورد بررسی قرار دهیم.

شهر آبادان از جمله شهرهای معروف نه تنها ایران بلکه استان خوزستان و حتی در بازه ای در منطقه ی خاورمیانه بوده است. آمار جا به‌ جایی مسافران از طریق فرودگاه آبادان در سال ۱۳۹۳ در حدود ۴۳۰ هزار مسافر بوده است که با ۳ هزار و ۹۰۰ پرواز از این فرودگاه  جا به ‌جا شده اند. تعداد پروازهای بین المللی که از فرودگاه بین المللی آبادان در سال ۱۳۹۴ انجام شد، به ۴۲۰ پرواز رسید که در همین مدت مشابه تنها بیش از ۲۷ هزار مسافر در مسیر شارجه و کویت از فرودگاه آبادان در مسیر رفت و برگشت جا به‌ جا شدند. میزان بار جا به‌ جا شده در این مدت به بیش از ۵ هزار تن رسید که نسبت به مدت مشابه در سال ۱۳۹۳ که برابر با ۳ هزار و ۸۰۰ تن بود، شاهد رشدی برابر با ۳۱ درصد شد.

در این فرودگاه در ۷ روز هفته بیش از ۱۱۰ پرواز داخلی و خارجی به مقصد شهرهای شیراز، تهران، اصفهان، شارجه، بندرعباس، خارک و مشهد با پرواز شرکت‌های هواپیمایی ایران ایر، ایران ایرتور، ایرعربیا، زاگرس، آسمان، ماهان، قشم ایر و نفت در فرودگاه آبادان انجام می‌شود. قبل از جنگ تحمیلی آبادان از جمله شهرهای مهم ایران به حساب می آمده است و به علت وجود ذخایر نفتی فراوانش توجه فراوانی نسبت به این شهر می شده است. فرودگاه بین المللی آبادان، همانطور که در مقدمه گفتیم این فرودگاه جزء نخستین فرودگاه‌هایی است که در ایران ساخته شده است.

این فرودگاه در سال ۱۳۲۰ توسط شرکت ملی نفت ایران پروژه ی ساختش تایید شد و تنها علت مهم آن هم برای ساختن این فرودگاه این بود که، پالایشگاه آبادان در این شهر احداث شده بود و شهر هم بیش از پیش رونق گرفته بود. علاوه بر آبادان، خرمشهر هم که به این منطقه نزدیک بود از وجود این فرودگاه بهره می برد. نخستین پروازهای خارجی که در ایران انجام شد، ابتدا از فرودگاه مهرآباد در پاییز سال ۱۳۲۸ و سپس بعد از آن از آبادان آغاز شد. فرودگاه اصلی آبادان بالاخره در سال ۱۳۴۶ در مساحتی بالغ بر ۳۷۲٫۶۶ کیلومتر ساخته شد. این فرودگاه یک فرودگاه همگانی است که ۲ باند آسفالت در خود دارد. طول یکی از باندهای این فرودگاه، ۳۱۰۴ متر است.

موقعیت قرار گیری این فرودگاه به این صورت است که در ضلع شرقی شهر آبادان و یا به عبارتی در موقعیت جغرافیایی ۴۸ درجه و ۱۳ دقیقه و ۴۲ ثانیه طول شرقی و ۳۰ درجه و ۲۲ دقیقه و ۱۶ ثانیه عرض شمالی در زمینی به مساحت ۳۸۳.۴ هکتار قرار گرفته است. این فرودگاه از شرق و جنوب به شهر آبادان به فاصله ۱۰ کیلومتر تا مرکز شهر قرار گرفته است. همچنین از شمال به سمت خرمشهر در فاصله ای معادل ۱۸ کیلومتر و در آخر از سمت غرب به رودخانه ی اروند و مرکز کشور عراق منتهی می‌شد. اگر از زاویه ای دیگر بخواهیم تا موقعیت جغرافیایی این فرودگاه را بازگو کنیم باید بگوییم که فرودگاه بین المللی آبادان در اروند واقع شده است. منطقه ی اروند به عنوان بزرگ ‌ترین منطقه ی آزاد ایران با مساحتی برابر با ۱۷ هزار و ۲۰۰ هکتار می باشد.

این منطقه به ۳ بخش مختلف تقسیم می گردد که عبارتند از بخش های صنعتی، توریستی و تجاری که فرودگاه آبادان در بخش توریستی این دسته بندی قرار گرفته است. با توجه به تمامی مواردی که گفتیم، فرودگاه بین المللی آبادان دارای موقعیتی ممتاز در منطقه است. این فرودگاه به عنوان یک موقعیت ممتاز برای سرمایه گذاری به شمار می آید. این وضعیت فقط برای زمان حال نیست و از اول این شرایط وجود داشته است. این فرودگاه در ادامه ی مسیرش از سمت شرکت نفت ایران به به سازمان هواپیمایی واگذار شد. در ابتدا از فرودگاه آبادان به عنوان فرودگاه کمکی برای پروازهای خارجی استفاده می شدو هرگاه که ه خاطر وجود شرایط مختلف، فرود در مهرآباد ناممکن می شد، فرودگاه بین المللی آبادان به جای آن مورد استفاده قرار می گرفت.

فرودگاه آبادان در سال ۱۳۹۱ به درخواست سید حسین دهدشتی نماینده ی وقت آبادان در مجلس شورای اسلامی توسط دولت وقت، به فرودگاه بین‌ المللی آیت ‌الله جمی آبادان تغییر نام پیدا کرد. به خاطر شرایط خاص قرار گیری این فرودگاه، به صورت مرتب پروازهای هوایی بین‌ المللی اروپا و آمریکا به خاورمیانه با فاصله ای چند کیلومتری از بالای سر این فرودگاه می گذرند. البته دیگر پروازهای بین المللی بسیار کمی از این فرودگاه انجام می شود و از این شکوهی که برایتان وصف کردیم، تنها هاله ای باقی مانده است. از جمله قابلیت‌های این فرودگاه این است که ظرفیت ورود ۸ هواپیمای پهن پیکر را به ‌طور هم زمان در باند مسافری خود دارد و از آنجایی که این فرودگاه با استانداردهای جهانی ساخته شده است حتی ظرفیت هواپیماهایی به بزرگی بوئینگ ۷۴۷ و ایرباس۳۴۰ را نیز دارد. می توان گفت که باند این فرودگاه تقریبا ظرفیت پذیرش اکثر هواپیماها را دارد.

شهرت و اعتبار این فرودگاه در گذشته به حدی بود که  بزرگ‌ترین و معروف شرکت‌های هواپیمای جهان از جمله کویت ایرویز، کی‌ال‌ام هلند، بریتیش ایرویز انگلیس، لوفت هانزای آلمان، مالتای مالت، سوییس ایرویز، ایر فرانس، اسکاندیناوی ایر، آلایتالیای ایتالیا، ایر ایندیا از شرکت‌های هواپیمایی بسیار فعال در این فرودگاه بودند که البته پروازهایشان تا قبل از جنگ ایران و عراق در این فرودگاه بین المللی نشست و برخواست داشت.

اطلاعات فرودگاه بین المللی آبادان

نام فرودگاه ببن المللی آبادان: Abadan Airport

 کد یاتا: ABD

کد ایکائو: OIAA

نوع فرودگاه: عمومی / باربری

ارتفاع از سطح دریا: ۶ متر

وب سایت رسمی فرودگاه بین المللی آبادان:  abadan.airport.ir

راه های دسترسی به فرودگاه بین المللی آبادان

شما می توانید از تاکسی های شهری که از فرودگاه به شهر می روند و برعکس از مرکز شهر به فرودگاه  می آیند استفاده نمایید. نرخ تاکسی هم می توانید با راننده قبل از شوع مسیر توافق نمایید.

آدرس: ایران، خوزستان، آبادان، جاده آبادان ـ خرمشهر ـ فلکه فرودگاه

امکانات فرودگاه بین المللی آبادان

در ساختمان این فرودگاه مسافران می توانند از امکاناتی همچون: دفاتر فروش بلیط، سرویس بهداشتی، نمازخانه، پارکینگ شبانه روزی، غرفه سوغات و تنقلات، خدمات باربری، دفاتر ترافیک شرکت های هواپیمایی، خدمات تاکسی شهری  و بین شهری، چرخ دستی حمل بار مسافر استفاده نمایند.

سردر باغ ملی، نماد تاریخ کهن تهران

واژه تهران بسیاری را به یاد شهر دودگرفته و شلوغ و پر همهمه می اندازد که نمی تواند جای خوبی برای گشت و گذار باشد؛ اما واقعیت چیزی متفاوت از این است. تهران با وجود خیابان های پر ترافیک و غرق شدن در روزمرگی های یک کلانشهر هنوز هم زیبایی های خاص خود را دارد.

 

در نقاط مختلف این شهر می توان به سراغ دیدنی های ناب رفت و غرق در لذت شد. فرقی نمی کند که طرفدار طبیعت باشید یا به دنبال تفریحات هیجانی و ورزش؛ حتا اگر از طرفداران پر و پا قرص بناهای تاریخی هم باشید، باز هم در تهران می توانید حسابی بگردید و ساعت های خوشی را برای خود خلق کنید. پایتخت همیشه بیدار ایران برای شما فرصت های بسیاری برای خوش گذرانی دارد؛ کافیست آنها را بشناسید و برنامه ریزی خوبی برای بازدید از آنها داشته باشید.

امروز قرار است  گشتی در تهران قدیم داشته باشیم و یکی از تماشایی ترین سازه های تاریخی آن را از نظر بگذرانیم. راه مان را به سوی خیابان های قدیمی این شهر کج می کنیم و به سراغ خیابان امام خمینی می رویم. می خواهیم در کنار هم به تماشای سردر باغ ملی بنشینیم و به جای نگاهی گذرا به آن -که شاید بسیاری از ما فرصتش را پیدا کرده ایم- کند و کاوی تاریخی داشته باشیم و سر از کار این سازه در بیاوریم. در کنار ما بمانید و آشنایی با این سازه تاریخی را از دست ندهید.

 

 

چرا سردر باغ ملی؟

    سردر باغ ملی یکی از بناهای مهم و تاریخی تهران است.
    پیش از احداث برج آزادی به عنوان نماد شهر شناخته می شد.
    در بافت قدیمی تهران قرار دارد و در کنار بازدید از آن می توان به سراغ جاذبه های دیگر نیز رفت.

 

 
آشنایی با سردر باغ ملی | نماد کهن شهر تهران

در میان خیابان ها و کوچه پس کوچه های تهران، خیابان امام خمینی حال و هوای ویژه ای دارد. این خیابان شاید همیشه پر همهمه و ترافیک باشد؛ اما بنیادی ترین سازه ها را در خود جای داده است و به قولی می توان آن را قلب پایتخت دانست. سردر باغ ملی یکی از بناهای موجود در این خیابان است که پیش از ساخته شدن برج آزادی به عنوان نماد این کلانشهر شناخته می شد و امروزه جاذبه ای خیره کننده به شمار می رود. جالب آنکه بدانید فیلم‌هایی مانند مدار صفر درجه که داستانش در زمان رضاخان رخ می دهد، در جوار این سردر ساخته شده است.

این سردر در زمان قاجار ساخته شد و در سال های بعد تغییراتی را به خود دید. سردر باغ ملی در ابتدا دروازه ای برای ورود به میدان مشق بود که در آن زمان اهمیت بسیاری داشت. نوع معماری و اتفاق های تاریخی رخ داده در میدان مشق تهران و مجاورت بنا با ساختمان وزارت امور خارجه، اهمیت سردر باغ ملی را دو چندان می کند. قدیمی ترها میدان مشق را به خوبی می شناسند؛ اما جوان ترها سن شان به شناخت این میدان قد نمی دهد؛ برای همین در اینجا اشاره کوتاهی به آن داریم.

 

 

 

 

میدان مشق کجاست؟

میدان مشق نام مکانی در خیابان امام خمینی امروزی است که در زمان فتحعلی شاه قاجار به عنوان منطقه‌ای نظامی و برای تمرین رزمی قشون ساخته شد و سربازخانه مرکزی در میان آن قرار داشت. در واقع اصلِ نام این مکان به مارش فرانسوی باز می گشت که در زبان فارسی به مشق تبدیل شد. جهانگردان این محل را میدانی چهارگوش با اضلاع نزدیک به ۴۰۰ متر توصیف و از آن به عنوان یکی از بزرگترین میدان های نظامی تهران یاد کرده اند. این میدان در دوره ناصرالدین شاه مورد مرمت قرار گرفت و توسعه یافت. در سال ۱۲۷۸، محمد حسین خان سپهسالار، آن را به صورت میدانی مربع شکل درآورد و دیواری با طاق‌های آجری گرداگرد آن کشید. دروازه‌ای زیبا با یک درِ دو لنگه و دو طاق نمای مجاور آن در شمال خیابان و میدان سپه (امام خمینی فعلی‌) نصب شد که گاهی ناصرالدین شاه از بالای آن مشق نظامیان را تماشا می کرد.

این میدان از جهت های مختلف به این مکان ها محدود می شد: از شمال به خیابان سوم اسفند (سرهنگ سخایی)، از شرق به خیابان علاءالدوله (فردوسی)، از غرب به خیابان قوام السلطنه (سی تیر) و از جنوب به خیابان باغشاه یا سپه (امام خمینی).

بعد از کودتای اسفندماه سال ۱۲۹۹ خورشیدی، قشون نظامی در خارج از تهران به تمرین و آموزش ادامه دادند و میدان مشق بدون استفاده ماند. با پیاده سازی طرح برپایی نخستین باغ همگانی (پارک) شهر تهران در زمین های میدان مشق نام این میدان به باغ ملی تغییر یافت؛ اما کم کم سر و کله ساختمان ها در آن پیدا شد و کاربری های تازه ای پیدا کرد. سازه های موجود در محدوه این میدان از دوران گذشته بر جای مانده اند و شامل این ساختمان ها هستند:

اداره پست (شامل موزه وزارت پست و تلگراف و تلفن امروزی)، شهربانی کل کشور (نیروی انتظامی امروزی) که وزارت امور خارجه در آن مستقر است، موزه ملی ایران (شامل موزه ایران باستان)، موزه و کتابخانه ملی ملک، اداره کل ثبت اسناد و املاک کشور و بنای نخستین شرکت ملی نفت (ساختمان شماره ۳ کنونی وزارت امور خارجه).

 سردر باغ ملی نیز میان ساختمان پست خانه (موزه وزارت ارتباطات کنونی) و ساختمان پیشین شرکت ملی نفت (ساختمان شماره ۳ وزارت امور خارجه) قرار داشت و ورود به خیابان ملل متحد از خیابان سپه (خیابان امام خمینی) از طریق آن صورت می گرفت. امروزه اداره کل میراث فرهنگی استان تهران با مشارکت شهرداری منطقه ۱۲ در صدد آزاد سازی و مرمت دروازه‌ها و سنگ فرش این محوطه است تا آن را به شکل اولیه احیا کند.

 

تصاویری از حضور نظامیان در میدان مشق

 

 

عکس گرفته شده توسط بالن در اواخر سلطنت احمد شاه قاجار

که خیابان سپه و سر در باغ ملی در آن کاملا مشهود است سردر باغ ملی تهران

 
تاریخچه سردر باغ ملی

 

 

در سال ۱۲۷۸، محمد حسین خان سپهسالار، در ادامه اقدامات خود برای توسعه میدان مشق دست به کاری متفاوت زد. او دروازه‌ای زیبا با یک در دو لنگه و دو طاق نمای مجاور آن در شمال خیابان و میدان سپه (امام خمینی فعلی‌) نصب کرد که گاهی ناصرالدین شاه از بالای آن مشق نظامیان را می دید. بر اساس طرح‌ها و نقشه‌های تهرانِ زمان ناصرالدین شاه‌، این سردر در شمال خیابان سپه‌ و در محدوده بانک سپه تا کوچه پست قرار داشته است. در سال‌ ۱۲۸۰، بنایی به شیوه معماری روسی در شمال غربی میدان مشق ساخته شد که مرکز قزاق خانه دولتی بود و جلوه ای دیگر به میدان داد. در پایان دوران قاجار این میدان از یاد رفت و دیگر رونق سابق را نداشت.

پیش از این گفتیم که بعد از کودتای 1299 خورشیدی میدان مشق کاربری خود را از دست داد. همین مساله بهانه ای شد تا رضاخان که در آن زمان هنوز بر تخت شاهی تکیه نزده بود، دستور ساخته شدن سردر باغ ملی را بدهد و محدوده میدان مشق صاحب یک سردر جدید شود. بنابراین سر در باغ ملی و سپس ساختمان‌های مجاور آن به دستور مستقیم رضاخان توسط جعفر خان کاشانی و کمک آلمانی‌ها پیش از آغاز جنگ جهانی دوم ساخته شد. این بنا را در شرق سردر قبلی و با همان ابعاد و شکل ظاهری ساختند و پس از آن نسبت به ویران کردن سردر قدیمی اقدام کردند که در محل تقاطع ضلع جنوبی و ضلع شرقی میدان قرار داشت. این فرآیند در سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۴ صورت گرفت و از آن با عنوان نوسازی سردر باغ ملی یاد می کنند.

در نخستین سال‌های وزارت جنگ پهلوی اول‌، قسمت غربی میدان و بناهای دیگر به باغ ملی تبدیل شد و سردر بزرگ الماسیه که ساخت قورخانه تهران (نخستین کارخانه اسلحه سازی ایران) بود را بر سردر باغ ملی نصب کردند. در همین زمان نیم تنه رضا پهلوی به دستور سردار اعتماد، رییس کل قورخانه ساخته و بر بالای سردر نصب شد. این نیم تنه تا آخر دوره پهلوی دوم در سر جای خود بود؛ اما در دوران انقلاب آن را سرنگون کردند و به احتمال زیاد در فضای باز بانک ملی مقابل سردر به دل خاک سپردند.

در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۴ این سردر را مرمت و سیستم نورپردازی بر روی آن پیاده کردند تا به هنگام شب نیز جلوه ای خاص و زیبا داشته باشد. این اثر در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۳۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و به عنوان میراث تاریخی ایران به شمار آمد. در سومین دوره جایزه خشت طلایی، سازمان زیباسازی و شهرداری منطقه ۱۲ شهرداری تهران، به واسطه احیا و بازسازی سر در باغ ملی و مجموعه میدان مشق تهران به عنوان یکی از برگزیدگان اعلام شد.

 

 

 

باغ ملی | نخستین فضای سبز عمومی پایتخت

کارشناسان از دوره قاجار به عنوان زمان آغاز تاثیر پذیری باغ سازی ایران از الگوهای غربی یاد می کنند؛ اما تا دوره پهلوی اثری از ایجاد فضای سبز عمومی یا همان پارک ها دیده نمی شود. نخستین پارک ها، باغ های ملی بودند که در برخی شهرها همچون تهران و قزوین شکل گرفتند. مسوولان بلدیه تهران در آن زمان نیاز به فضاهای سبز شهری را در پایتخت احساس کردند و به دنبال آن فضاهایی همچون باغ ملی و باغ فردوس در تهران شکل گرفتند. آنچه از سبک طراحی این باغ ها در دوره پهلوی اول برداشت می شود، تاثیر سبک های باغ سازی غربی بر آن ها است.

باغ ملی در محل میدان مشق ساخته شد چرا که این میدان دیگر کاربرد خاصی نداشت. این مکان تبدیل به زمینی خاکی شده بود که بچه ها در آن به بازی الک دولک می پرداختند و کمی بعد هم تمرین دوچرخه و موتورسیکلت سواری در آن انجام می شد. در برخی زمان ها در آن بالن هوا کرده به نمایش می گذاشتند و در زمانی نیز نخستین هواپیما در ایران از آنجا به هوا برخاست. کم کم میدان مشق به محل مسابقات اسب دوانی و دویدن تبدیل شد و دیگر کسی به کاربرد اصلی آن توجهی نداشت.

 

 

 

 

ساختن سردر جدید از نخستین کارها برای ساماندهی میدان مشق بود که در میانه ضلع جنوبی این میدان و پیش از احداث باغ ملی صورت گرفت. در اسفند ماه 1306 زمزمه هایی برای ساخت باغ ملی به عنوان نخستین پارک عمومی در تهران به گوش رسید به طوری که در روزنامه اطلاعات 19 اسفند 1306 چنین خبری به چشم می خورد:

در نتیجه تصمیمِ تبدیل میدان مشق فعلی به باغ عمومی ملی، اداره بلدیه در این چند روزه مشغول تهیه نقشه ساختمان آن است که پس از تصویب مقامات مربوطه شروع به ساختمان نمایند. نقشه مذکور اخیرا خاتمه و امروز تقدیم هیات دولت شده است. از چند روز قبل هم مامورین آن اداره مشغول خیابان بندی و هرس اشجار در اطراف آن می باشند. 

در همین روزنامه در 14 فروردین 1307 در مورد آغاز احداث باغ ملی تهران چنین آمده است:

اداره بلدیه از چندی قبل مشغول احداث خیابان و غرس اشجار و تبدیل میدان مشق به باغ عمومی شده است. در این چند روزه نیز عده ای عمله و مامور برای ساختمان محل مذکور گماشته شده اند.

در مهرماه سال 1307 بود که از این پارک بهره برداری شد و روزنامه کیهان در 17 مهر 1307 مقاله ای در مورد آغاز به کار آن به عنوان نخستین پارک عمومی در تهران چاپ کرد و در قسمتی از آن چنین گفت:

(تا قبل از این) باغی که در واقع تفرجگاه عمومی باشد وجود نداشت. این باغ در قسمت غربی میدان مشق از چندی به این طرف رسما دایر شده و از عصر الی پاسی از شب گذشته، صدها مرد و زن در خیابان ها و کنار باغچه های پر از گل و ریاحین و ازهار دیده می شوند که ایابا و ذهابا قدم می زنند و گردش می کنند. باغ مذبور هنگام شب بر اثر تابش شعله های بی شمار چراغ برق، چون روز روشن و با وجودی که نوزاد و هنوز پا به مرحله رشد و کمال نگذارده است، معذلک مردم استقبال می کنند و به تفرج در آنجا اشتغال می یابند.

این مکان پس از افتتاح به محلی برای خوشگذرانی های دسته جمعی تبدیل شد و جشن های مذهبی و مراسم آتش بازی در آن صورت می گرفت. روزنامه اطلاعات 19 اسفند 1306 در مورد امکاناتی که ایجاد آنها در پارک پیش بینی شده بود، چنین نوشته است:

علاوه بر ساختمان مهمانخانه بلدی، محل نمایش و محل سینما، محل ورزش و غیره در آخر میدان هم که به خیابان سپه وصل می شود، دَکاکین و مغازه های بزرگی ساخته خواهد شد که جزو مستغلات بلدی و به اجاره داده می شود. اجاره دکاکین مذکور نیز به گل کاری و نگهداری باغ ملی (که چنانچه در نظر گرفته شده مطابق بهترین باغ های ملی و بلدی اروپا ساخته خواهد شد) اختصاص داده شده است.

باغ ملی هیچ وقت رنگ این امکانات را نیز به خود ندید به طوری که در روزنامه اطلاعات 17 مهر 1307 چنین مطلبی در مورد آن به چشم می خورد:

نمی دانم اولیای بلدیه چه نظریاتی دارند و آیا این باغ ملی را به همین حال می گذارند و یا تکمیل خواهند کرد. آن باغ ملی و این محوطه پهناور میدان مشق سابق که حال نصف آن باغ ملی و قسمت شرقی اش کما فی السابق به حال خود باقی است بیش از این ها باید محل استفاده واقع شود و حال که به چنین اقدامی مبادرت شده صالح در این است که این باغ ملی را بلدیه به یک باغ ملی مجلل و آبرومند آراسته و مهیا سازد. در همین ابتدای تاسیس باغ ملی، سیاست از هر طریقی که شده یک وجه کافی را در نظر گرفت و از اعتبار آن یک سلسله تشکیلات مفید و عام المنفعه را در باغ ملی به وجود آورد و در نتیجه هم یک رشته عوایدی را برای بلدیه از همان تشکیلاتی که داده می شود، فراهم ساخت.

گیاهان و مجسمه رضاخان در باغ ملی

باغ ملی در آن زمان گیاهان جالب توجهی را در خود داشت که فضایی دل انگیز را ایجاد کرده و مهم ترین آنها عبارت بودند از: درخت کیش (نوعی شمشاد) که از رشت خریداری شده بود و درخت بید که جلوه خاصی داشت.

در این پارک تاثیر پذیری از شیوه باغ سازی غربی کاملا دیده می شد و به عنوان یکی از نمونه های آن می توان به نصب مجسمه ای از رضا خان در آن اشاره کرد. در روزنامه اطالاعات 28 آذرماه 1307 در این باره آمده است:

جمعی از تجار مرکز به طوریکه قبلا اطلاع داده بودیم حاضر شده اند برای ساختمانِ دو عدد مجسمه از اعلیحضرت همایونی که یکی در باغ ملی و دیگری در میدان سپه نصب نمایند، وجوهی جمع و به وسیله اداره قورخانه مجسمه ها را تهیه نمایند. اینک به طوری که اطلاع یافته ایم، تجار مذکور وجوهی جمع آوری نموده و منتظر وصول جواب عرضه ای که در خصوص ساختمان مجسمه ملوکانه تقدیم نموده اند می باشند که سپس دستور ساختمان مجسمه ها به اداره گورخانه داده شود.

 
ساختار باغ ملی | نگاهی تخصصی به نخستین پارک عمومی تهران

در طراحی این پارک تفاوت آشکاری با باغ سازی ایرانی دیده می شود. مهم ترین ویژگی های این باغ عبارت بودند از: استفاده از خطوط منحنی و دایره شکل، تقارن مرکزی، استفاده از یک عنصر با نام کیوسک در نقطه مرکزی باغ، عدم استفاده از عنصر آب، استفاده از مجسمه، ساخت نیمکت، عمومی بودن و غیر درون گرا بودن آن، استفاده از سردر و به کارگیری چراغ گاز برای روشنایی. در این باغ از هر یک از شیوه های باغ سازی اثری دیده می شد که در اینجا به آنها اشاره می کنیم:

باغ ایرانی: به کارگیری اشکال مربع یا مستطیل، استفاده از محوربندی خطی، هندسه راست گوشه، کوشک (نوعی ساختمان) در وسط باغ، بنای سردر به عنوان بیرونی، محصور، درون گرا، استفاده از آب و فواره و حوض در جلوی کوشک، ایجاد کوشک در محل تقاطع دو محور، قرارگیری کوشک در محلی مرتفع، خیابان بندی مستقیم الخط، الگوی دو محوری (متقاطع) یا سه محوری موازی، مسطح یا شیب دار با شیب ملایم، الگوی چهارباغ، تاکید بر محور طولی، وجود معابر باریک، استفاده از درختان مثمر و غیرمثمر، استفاده بیشتر از درختان مثمر و میوه، استفاده از گل های زینتی و دارویی، استفاده بیشتر از گل سرخ، کاشت درختان بلند در دو طرف محور اصلی، استفاده از درختان سایه دار، استفاده از یک جوی دایم اصلی، استفاده از آب شیب ها و سینه کبکی (نوعی گیاه)

باغ رنسانس: مبتنی بر هندسه، پلان مستطیل شکل، تقارن محوری مرکزی، طراحی در سراشیبی، ساختار تراس بندی شده، تسلط کامل بر چشم اندازهای اطراف، قرارگیری مجسمه، استفاده از عنصر کلاه فرنگی (اتاقکی مسقف در وسط کاخ ها و باغ ها برای استراحت)، ساخت آلاچیق، ایجاد باغ عنصری به عنوان محفوظ، استفاده از گلدان های سنگی، استفاده از گیاهان جدید، شمشاد و گل های زینتی، جنگل کاری در باغ و استفاده از درختان بلوط، سرو، کاج و شاه بلوط، طراحی پلکان های زیبا، وجود راه های مستقیم الخط، توجه به حرکت آب 

باغ باروک (1): استفاده از هندسه پیچیده، تاکید بر نظم. تقارن محوری و مرکزی، ایجاد مراکز توجه در پایان راه، حرکت های خطی و مورب، ایجاد پرسپکتیو و دید افقی، باغ سازی عمدتا در حیاط، فضای باز قصرها، محصور، استفاده از راه های مستقیم الخط، استفاده از مجسمه و عناصر معماری، به کارگیری دیوار سبز، ایجاد کانال های بزرگ در باغ، ساخت باغچه های تزیینی، استفاده از گل های فصلی پاکوتاه، درختچه های پاکوتاه دایمی مانند شمشاد، استفاده از فواره و حوض، استفاده از ماسه ها با رنگ های روشن، راه شنی، سنگ های سیلیس

باغ انگلیسی: عدم وجود نظم هندسی، استفاده از نظم طبیعی، طراحی باغ شبیه به بیشه طبیعی، استفاده از راه ها و خطوط منحنی، عدم تاکید بر تقارن و محور، زیبایی رمانتیک، دارای جنبه خصوصی، استفاده از معابد و ساختمان های شبیه خرابه های آثار تاریخی در باغ، گیاهان تزیینی و غیرمثمر در کنار گیاهان مثمر، تاکید بر استفاده گل های فصلی و شمشاد، وجود مجسمه، فواره، حوض و گلخانه، کاشت درختان خشک شده، ایجاد محدوده چمن کاری وسیع، ایجاد پستی و بلندی در باغ، ایجاد نهرها و دریاچه های مصنوعی با الهام از رودها و برکه های طبیعی، کشت متعادل درختان

پارک عصر روشنگری: حضور طبیعت و فضای سبز در شهرها، متمرکز شدن بر جنبه تفریحی و گذران اوقات فراغت، تاثیرپذیری از شهرسازی مدرن، استفاده بیشتر از خطوط منحنی و حذف گوشه ها، ایجاد فضاهای گشاده، عمومی بودن، توجه به مقیاس محله ای و شهری

 
معماری سردر باغ ملی

این سردر توسط جعفرخان معمار کاشانی، طراحی و ساخته شده است؛ اما تلاش دیگران را در ساخت آن نمی توان نادیده گرفت. در اینجا می توان از استاد اسماعیلی یاد کرد که سفت کاری بنا را انجام داده و یا از کریم منیژه نام برد که ستون‌ها را ساخته است و در این میان نباید هنر ساخت کاشیِ استاد خاک نگار مقدم و کاشی‌کاری‌ استاد حسین کاشی‌پز را نیز فراموش کرد.

 در ساختار سردر باغ ملی ترکیبی از سبک معماری ایرانی-اروپایی معروف به سبک رضا خانی دیده می شود که معماری روز آن دوره به شمار می رود و در کاشی کاری ها و کلاه فرنگی بیش از هر جای دیگری جلب توجه می کند. این سبک در معماری ایران تلفیقی از معماری دوران‌ مختلف تاریخی ایران و سبک‌های اروپایی است و استفاده یا تقلید از سبک‌های معماری ایران باستان با قالب و عملکرد امروزی در آن دیده می شود.

 

 

 

 

 

 

در ساختار تمام بناهای میدان مشق‌ این سبک به نحوی جلوه گر شده است: ساخت موزه ایران باستان به سبک ساسانی و به تقلید از طاق کسری و ایوان مداین‌، بنای کاخ شهربانی به سبک هخامنشی‌، بنای کاخ وزارت امور خارجه به سبک هخامنشی و به تقلید از دستگاه زرتشت در نقش رستم و بنای سازمانی ثبت اسناد و املاک با تلفیقی از سبک معماری هخامنشی‌، ساسانی‌، اسلامی و اروپایی.

فرم این بنا بسیار شبیه به دروازه‌های پایتخت در دوران ناصرالدین شاه به نظر می رسد. بیشتر بخش های این بنا شامل پی و پایه و شال ستون های هشت‌گانه و ساق ستون ها از آجر ساخته شده اند و سنگ، چوب، آهن و برنز دیگر مصالح مورد استفاده در بنا هستند.

پهنای این سردر از شرق به غرب به حدود 28 متر می رسد. این در حالیست که در قدیم دو اتاق نگهبانی و بازرسی نیز در قسمت غربی و شرقی قرار داشت و بر پهنای سردر می افزود. البته پس از مدتی اتاق غربی به صورت قسمتی از بنای شرکت نفت ایران و انگلیس درآمد و اتاق شرقی به ساختمان اداره پست تهران افزوده و مدتی بعد خراب شد.

 هشت ستون آجری در نمای بیرونی این سردر دیده می شود که به صورت جفت طراحی و ساخته شده اند. این ستون ها در اطراف ورودی‌های سه گانه قرار گرفته اند و نسبت به یکدیگر به اندازه یک قطر ستون عقب نشینی دارند؛ یعنی دو عدد از چهار ستون در اطراف هر ورودی، کمی عقب تر تعبیه شده و این مساله در ترکیب با سایه و روشنایی نور جلوه‌ای متفاوت به بنا بخشیده است.

در بخش بالای این سازه جایگاه دیده‌بانی، نقاره زنی و گذر نیروهای نظامی وجود دارد. اتاقکی در بالای ورودی میانی دیده می شود که به صورت کلاه فرنگی است و الهاماتی از معماری روسیه در آن به چشم می خورد. این بخش دارای بام شیروانی است و پنجره هایی با طاق هلالی به دو سوی باغ ملی دارد. در قدیم این اتاقک نقارخانه بود و مردم تهران با نواختن شیپور در آن از طلوع و غروب خورشید باخبر می شدند. 

گذرگاه های سردر باغ ملی

 سردر باغ ملی دارای سه گذرگاه است؛ یک گذرگاه بزرگ در وسط برای سواره روها و دو گذرگاه کوچک تر برای پیاده‌ ها در دو طرف که امروزه اثری از گذرگاه بزرگ دیده نمی شود. هر سه گذرگاه دارای دروازه های چدنی هستند که به صورت سه‌تکه در قورخانه تهران و توسط استاد محمد علی کرمانی ساخته شده اند. بر روی زمینه تیره چدن ها نقوشی طلایی و برنجی دیده می شود و بر زیبایی بنا افزوده است. عبارت «عمل محمدعلی کرمانی» را می توانید در قسمت مرکزی در و زیر نشانه اصلی سردر مشاهده کنید و جمله «این اثر در قورخانه تهران ساخته شد» را نیز با حروف برنجی بر روی آن ببینید.

دو لنگه در آهنی، با طرح های برنز کاری شده شامل طرح‌های گل و مرغ شبیه اژدها یا پرنده خیالی هما، طرح اسلیمی‌، شیر و خورشید، و سر شیر است در آمیخته و به شکل زیبایی مشبک کاری شده اند. در بالای درهای ورودی طرح‌های طبل‌، پری‌، تاج‌، تبرزین‌، شمشیر، نیزه‌، شیپور، توپ و گلوله خودنمایی می کنند و بالای دو ورودی کناری به شکل حصیری آجر کاری شده است.

کتیبه ها و نقش و نگارهای سردر باغ ملی

آنچه که این سردر را به سازه زیبا و تماشایی تبدیل کرده، نقش و نگارهایی است که به رنگ لاجوردی‌، فیروزه‌ای‌، کرم‌، زرد، قهوه‌ای‌، طلایی‌، قرمز، سفید و سبز در آن دیده می شود. ۴۵ کتیبه روی کاشی هستند و دو کتیبه فلز کاری نیز در بنا تعبیه شده است که یکی به صورت نیم برش دایره و دیگری در قسمت بیضی شکل بالای سردر اصلی قرار دارد.

نقوش نمای خارجی

1. اشعاری از نویسنده و ادیب دانشمند، میرزا حیدرعلی ندیم باشی معروف به ندیم الملک و ابیاتی از محمدعلی کرمانی

2. نقش کاشی کاری شده دو شیر که تاجی را در میان دارند

3. پلنگ، شیر و خورشید، تیربار و گلوله‌های توپ 

بالای هر دروازه کوچک شش کتیبه اشعاری به چشم می خورد و این کتیبه‌ها به صورت کمربندی دور بنا پیچیده و در قسمت عرضی آن هم امتداد داشته اند. در سمت غربی به علت ایجاد ناودان و حذف پلکان قرینه شرقی‌، دو مورد از آنها مخدوش شده اند. کتیبه‌های انتهایی قسمت غربی و شرقی بنا به واسطه ساخت ساختمان های اداره پست و شرکت نفت چهره سابق خود را ندارند.

نقوش نمای داخلی

1. صحنه های یادبود تسخیر تهران در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ در نزدیکی دروازه و برج و باروهای تهران (احتمالا دروازه قزوین) شامل لحظه تخریب برج و بارو با گلوله‌های توپ، نقش مسلسل، میدان جنگ، شصت تیر، رضاشاه با تفنگ شصت تیر و در حال تیراندازی و دو فرشته پیروزی که الهام از حجاری‌های طاق بستان در آنها دیده می شود.

2. نقاشی تمام قد سربازان لژیون قزاق (نیروی نظامی ویژه‌ای که در سال ۱۲۵۸ خوشیدی به درخواست ناصرالدین شاه قاجار در پی قراردادی بین ایران و روسیه تزاری ایجاد شد).

3. طرح ها و تصاویر اسلیمی، پرچم سه رنگ ایران، پلنگ، سروده ها و آیه‌های قرآنی و نام‌های امامان به صورت کتیبه زیر کلاه فرنگی

4. نمایه‌های کوروش کبیر، فروهر و مردمان هخامنشی که دلیل استفاده از آنها بالا گرفتن تب معرفی فرهنگ ایرانیان در آن زمان بوده چرا که آلمانی ها و ایرانیان هر دو از نژاد آریایی هستند.

در پی ایجاد ساختمان‌های مجاور، بخش جانبی این سازه و کتیبه آن پوشیده شد. پس از انقلاب اسلامی نشان شیر و خورشید را از میان پرچم ایران، دو طرف بالای سردر در نمای درونی و بیرونی) و نیز درون هلالی‌ها حذف کردند و نیم‌تنه فلزی رضاشاه را هم از بالای درب چدنی برداشتند.

 

 

 

راه دسترسی

آدرس: استان تهران، شهر تهران، خیابان امام خمینی

ماشین شخصی: به یاد داشته باشید که این جاذبه در محدوده طرح ترافیک قرار دارد پس برای استفاده از ماشین شخصی برنامه ریزی های لازم را انجام دهید.

اتوبوس: با استفاده از خطوطی که از خیابان امام خمینی گذر می کنند خود را به ایستگاه خیام برسانید و از آنجا با کمی پیاده روی به سردر باغ ملی برسید.

مترو: با استفاه از خطوط 1 و 2 به ایستگاه امام خمینی بروید و با کمی پیاده روی خود را به سردر باغ ملی برسانید.

دیدنی های اطراف

• موزه ایران باستان در فاصله 350 متری
• کتابخانه و موزه ملک در فاصله 140 متری
• موزه ارتباطات در فاصله 190 متری
• میدان حسن آباد در فاصله 650 متری
• پارک شهر در فاصله 550 متری
• استریت فود سی تیر در فاصله 250 متری

منبع: سایت کارناوال

با قابلیت های جدید گلکسی اس 9 آشنا شوید

شرکت سامسونگ ساعاتی پیش در نمایشگاه MWC2018 از پرچم‌داران جدید خود رونمایی کرد. در ادامه همراه ما باشید تا 9 قابلیت جدید گلکسی اس 9 را مرور کنیم.

۱. جایگاه جدید سنسور اثر انگشت

یکی از معضلات اصلی دارندگان گوشی‌های گلکسی اس 8 و نوت 8، تعبیه سنسور اثر انگشت در کنار دوربین در قاب پشتی است که موجب اشتباه گرفتن آن‌ها با یکدیگر و در نتیجه باقی مانده اثر انگشت بر روی لنز دوربین می‌شود؛ خوشبختانه در Galaxy S9 این مشکل به طور کلی برطرف شده و سنسور اثر انگشت به قسمت زیرین دوربین نقل مکان کرده است.

هرچند همچنان امکان قرار گیری اشتباه انگشت بر روی سنسور دوربین وجود دارد، با این حال احتمال رخ دادن این موضوع لااقل نسبت به پرچم‌داران سال گذشته سامسونگ کاهش پیدا کرده است. این تغییر مکان همچنان به افراد اجازه می‌دهد از انگشتان هر دو دست برای ثبت در گوشی استفاده کنند.

۲. پردازشگر تصویر اختصاصی

یک از ویژگی‌های قابل توجه خانواده گلکسی اس 9، بهره‌مندی از تراشه اختصاصی پردازش تصویر است که به کمک آن در هر بار فشردن دکمه شاتر، 12 عکس با خصوصیات مختلف ازجمله میزان نویز، کنتراست و روشنایی مختلف ثبت می‌شود. به لطف تراشه مذکور و حافظه رم DRAM، در سه نوبت بهترین تصاویر ثبت شده با بیشترین جزئیات انتخاب شده و با یکدیگر ادغام می‌شوند تا بهترین نتیجه در اختیار کاربر قرار گیرد.

۳. دوربین دوگانه گلکسی اس 9 پلاس

همان‌طور که در مطلب معرفی پرچم‌داران جدید سامسونگ نیز با شما در میان گذاشتیم، گلکسی اس 9 پلاس اکنون دارای دو دوربین 12 مگاپیکسلی است. البته توجه داشته باشید که دوربین دوم گلکسی اس 9 پلاس دیافراگم متغیر ندارد و به جای آن یک لنز f/2.4 تله‌فوتو با بزرگنمایی 2 برابر اپتیکال درست مثل گلکسی نوت 8 بر روی آن قرار گرفته است. در دیافراگم f/1.5 حدود 28 درصد نور بیشتری نسبت به گلکسی اس 8 به دوربین خواهد رسید و f/2.4 نیز برای جلوگیری از حذف جزئیات از بخش‌های روشن تصاویر در محیط پرنور در نظر گرفته شده است.

۴. قابلیت ثبت ویدئو با نرخ 960 فریم بر ثانیه

دیگر ویژگی حافظه رم DRAM دوربین گلکسی اس 9، امکان تحلیل و پردازش داده‌ها با سرعت بسیار بیشتر نسبت به نسل قبل می‌باشد که یکی از فواید آن امکان ثبت ویدئوهایی با وضوح تصویر و نرخ فریم بالا است. اگر وضوح تصویر فول اچ‌دی را به صورت پیش‌فرض تعیین کنید، می‌توان با نرخ فوق‌العاده 240 فریم بر ثانیه فیلم برداری کرد؛ این میزان در وضوح تصویر اچ دی حتی به 960 فریم بر ثانیه می‌رسد.

دوربین گلکسی اس 9 همچنین قادر به ثبت تصاویر با رزولوشن 4k در نرخ 60 فریم بر ثانیه می‌باشد. در سوی دیگر رابط کاربری برنامه به طور خودکار قادر است این نرخ فریم فوق‌العاده را در زمان حساس فیلم برداری اعمال کند؛ هرچند که میتوان این ویژگی را به طور دستی نیز اعمال کرد. در سوی دیگر برنامه دوربین می‌تواند قسمتی از تصاویر اسلوموشن شما را به یک فیلم پشت سرهم با فرمت GIF تبدیل کرده و حتی می‌توان بر روی آن صدای پس زمینه اضافه کرد تا درنهایت به کلیپی حرفه‌ای در جهت به اشتراک‌گذاری تبدیل شود.

۵. دیافراگم متغیر فیزیکی

دوربین این گوشی قادر است بین دیافراگم بسیار روشن f/1.5 و f/2.4 بسته به شرایط نوری و سوژه سوییچ کنند. در دیافراگم f/1.5 حدود 28 درصد نور بیشتری نسبت به گلکسی اس 8 به دوربین خواهد رسید و f/2.4 نیز برای جلوگیری از حذف جزئیات از بخش‌های روشن تصاویر در محیط پرنور در نظر گرفته شده است.

۶. اموجی‌های واقعیت افزوده

شاید بتوان کاربرپسند ترین ویژگی دوربین گلکسی اس 9 را اموجی های واقعیت مجازی یا AR Emoji دانست که میتوان از آن به عنوان نسخه سامسونگی انیموجی اپل یاد کرد. به لطف این ویژگی در چند ثانیه می‌توان از صورت خود یک شخصیت مجازی با جزئیات دقیق خلق کنید که حتی قابلیت شخصی سازی دارند.

در نگاه اول AR Emoji ویژگی‌های بیشتری نسبت به انیموجی آیفون 10 ارائه می‌دهد، کما آنکه امکان شخصی سازی اندام‌های صورت و حتی لباس شخصیت نیز قابل دسترس است. پس از اعمال شخصی‌سازی‌های مدنظر، کاراکتر مجازی در قالب فایل گیف در 18 استایل پیش‌فرض ذخیره می‌گردد که به راحتی می‌توان آن‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت.

۷. اتصال LTE گیگابیتی

گلکسی اس 9 سامسونگ به لطف پردازنده اسنپ‌دراگون 845 و مودم LTE Cat 18 قادر است با سرعت 1.2 گیگابیت بر ثانیه داده‌ها را دانلود کند؛ البته بدهیست که پیش نیاز دسترسی به این سرعت دانلود، وجود شبکه‌ای مخابراتی سازگار با این خصوصیات است.

۸. بلندگوهای استریو

ملموس‌ترین نتیجه خرید Harmon Kardon توسط سامسونگ را می‌توان در بلندگوهای استریو گلکسی اس 9 مشاهده کرد. پرچم‌دار جدید این شرکت اولین گوشی از سری گلکسی اس و نوت محسوب می‌شود که سرانجام به بلندگوهای استریو تجهیز شده است. هر دو بلندگوی مذکور توسط برند AKG بهینه شده‌اند و شرکت سازنده مدعیست که میزان صدای خروجی آن‌ها دست کم 1.4 برابر بیشتر از صدای خروجی گلکسی اس 8 است. ناگفته نماند که این بلندگوها از فناوری دالبی Atmos نیز پشتیبانی می‌کنند که ما پیش‌تر در مطلبی به طور جداگانه به بررسی ویژگی‌های آن پرداخته‌ایم.

۹. اسکن هوشمند

سری گلکسی اس 9 از سه روش بیومتریک سنسور تشخیص چهره، تشخیص قرنیه و تشخیص اثر انگشت بهره می‌برد که کاربر بسته به شرایط قادر است از هر کدام در جهت احراز هویت استفاده کند. سنسور تشخیص قرنیه از امنیت و سرعت قابل قبولی برخوردار است، اما نقطه ضعف آن عمل نکردن در زمان قرار گیری در برابر نور مستقیم خورشید است؛ چراکه مانع تابیدن نور مادون قرمز می‌شود.

در سوی دیگر سنسور تشخیص چهره نیز هرچند عملیات احراز هویت را به خوبی انجام می‌دهد، اما این سیستم نیز در شرایط کم‌نور فلج می‌شود. حال سامسونگ در گلکسی اس 9 هر دو سیستم را با یکدیگر ادغام کرده و سازوکاری محیا ساخته تا هر دو سنسور در آن واحد فعال می‌شوند و بسته به شرایط نوری، هرکدام که می‌تواند بهتر عمل کند عملیات احراز هویت را انجام خواهد داد. بدین ترتیب دیگر فرقی نمی‌کند که زیر نور مستقیم خورشید باشید یا در تاریکی شب، چراکه سیستم جدید تشخیص چهره گلکسی اس 9 به راحتی می‌تواند تحت هر شرایط نوری کار خود را انجام دهد.