۱۰ شهر خنک ایران برای مسافرت در تابستان

اگر از گرمای تابستان فراری هستید و فرصت سفر رفتن را دارید قبل از اینکه بخواهید کشور‌های دیگر را برای سفر انتخاب کنید بد نیست به داخل ایران بروید و هم از هوای خنک در تابستان بهره ببرید و هم در کشور خودمان گشتی زده باشید. البته با وضعیت قیمت دلار این امر پر بیراه هم نیست.

یکی از ویژگی‌های خاص ایران همین آب و هوای چهار فصل آن است. در حالی که در جنوب کشور هوا به بالای ۵۰ درجه می‌رسد در مناطقی از ایران شما در تابستان دمای هوایی در حدود ۲۴ درجه خواهید داشت.

حالا اگر می‌خواهید برای سفر رفتن آماده شوید این ۱۰ شهر پیشنهاد‌های خوبی برای شما است.

فیروزکوه

اگر ساکن تهران هستید و نمی‌خواهید از شهر خود خیلی فاصله بگیرید و حتی به دنبال مسافرت‌های یک روزه هستید فیروزکوه را فراموش نکنید. این شهرستان از شمال و شرق به استان مازندران، از جنوب و جنوب شرقی به شهرستان سرخه در استان سمنان و از غرب به شهرستان دماوند محدود می‌شود.

جاذبه‌های گردشگری

فیروزکوه دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی است که به خاطر سردی هوا، بیشتر در فصل‌های گرم سال مردم به آنجا سفر می‌کنند. به عنوان نمونه می‌توان از تنگه واشی که دارای نقش برجسته‌ای بجا مانده از دورهٔ قاجار است، نام برد. تنگه واشی مکانی با جاذبه‌های گردشگری است که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان فیروزکوه قرار گرفته است. شاید یکی از جذاب‌ترین بخش‌های سفر به تنگه واشی حرکت در رودخانه‌ای است که در بین یک دره سنگی قرار دارد.

آلاشت، مازندران

کمی که از تهران فاصله بگیرید و به سمت شمال حرکت کنید در شهر مازندران می‌توانید به منطقه‌ای جذاب با هوایی خنک بروید. آلاشت، یکی از شهر‌های شهرستان سوادکوه در استان مازندران است شهری زیبا و کوچک با تعداد کمی خانوار، کوچه‌های تنگ و باریک و خانه‌هایی خشتی و گلی با سقف‌های تیر چوبی است.

آلاشت سرزمینی است در دامنه شمالی فیروزکوه، در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا با میانگین بارندگی بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلی‌لیتر در سال است؛ آب و هوایی معتدل و مرطوب دارد و از چند محله تشکیل شده است.

در نزدیکی آلاشت، محلی به نام کاربار تپه سر وجود دارد که اهالی شهر آلاشت، شب‌های تابستان را در آن جمع می‌شوند و گپ می‌زنند. آلاشت زادگاه رضا شاه پهلوی است. خانه‌ای را که در آن به دنیا آمده در سال ۱۳۸۷ به موزه مردم شناسی تبدیل کردند.

با توجه به ارتفاع و آب و هوای آلاشت، گونه‌های متنوع کوهستانی و میوه‌های زیادی در این منطقه رشد می‌کنند. درخت‌های جنگلی، چون تلکا، زالزالک، ازگیل، زرشت، ترنج، سف، ممرز، مرس، موزی، سنوبر، سرو، کاج، سیتی، آلوچه، آلو، سیب، گلابی، گیلاس، گردو، آلبالو، شاه توت، زرد آلو و هلو از نمونه‌های آن هستند.

بجنورد خراسان

بجنورد مرکز استان خراسان شمالی و در شمال شرق ایران است. «بُژنُرد» کلمه‌ای است که در لهجه شمال خراسان تلفظ می‌شود. این شهر با مساحت ۳۶ کیلومترمربع به‌عنوان چهل و چهارمین شهر کشور محسوب می‌شود و یکی از شهر‌های بزرگ خراسان است.

نام این شهر، «بیژن‌گُرد» یا بیژن یورد در منابع قدیمی و فرهنگ‌های لغت آورده شده و بیژن‌گرد (بجنورد) به معنی «ساخته بیژن» و «آباد شده به دست بیژن» است.

قسمت بزرگی از ناحیه بجنورد با توجه به متون تاریخی در سده‌های پنجم تا هشتم هجری قابل سکونت و آباد بوده است. ناحیه بجنورد با شروع دوران مغول و تیموری آسیب‌های فراوانی را متحمل شد. گلیم‌بافی، قالی و قالیچه ترکمن، پشتی ترکمن، زیورآلات، لباس محلی ترکمن، جاجیم، کلاه کرکی، چوخه، پارچه بافی سنتی، معرق، تذهیب و تشعیر و ساز‌های سنتی از صنایع‌دستی بجنورد هستند.

گرگان

بعد از مازندران می‌توانید به سمت گرگان بروید و به دهکده ییلاقی جهان‌نما برسید. این دهکده در فاصله ۶۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر کردکوی و ۸۵ کیلومتری گرگان و در دامنه کوه جهان‌نما (به ارتفاع ۳۰۸۶ متر از سطح دریا) در منطقه حفاظت‏ شده «جهان‌نما» واقع شده است. دهکده ییلاقی که در میان این دشت قرار دارد، سکونتگاه ییلاقی مردم شهر‌های گرگان و کردکوی است.

به علت کوهستانی بودن منطقه، چشمه‌های بسیاری، چون نخودچشمه، سرخ چشمه، پیرزن چشمه، شربت، تول بنه، سوته، مازوکش، والدیگاه، امام وردی، چهارسرا، چشمه‌های اطراف محلات جلینگ بلینگ، حاجی آباد، مرادچشمه، تاجین چشمه و چشمه آبگرم زیارت وجود دارد. از دیگر جاذبه‌های دهکده، رودخانه ‏های مهمی، چون رود چهارباغ در جنوب، رودخانه مغزی، رودخانه ترکت و سفیدرود است.

کندوان تبریز

در مناطق خنک کشور همیشه استان آذربایجان شرقی زبانزد بوده و هست. در دل تبریز روستایی صخره‌ای نامی آشنا برای همه دارد. کندوان.

کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان و یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری استان آذربایجان شرقی به شمار می‌رود. روستای کندوان یکی از روستا‌های دهستان سهند و از توابع بخش مرکزی شهر اسکو به حساب می‌آید.

در معماری صخره‌ای مصالح ساختمانی مانند گچ، آهک، خشت و... وجود نداشته و فضای مورد نظر با حکاکی درون سنگ ایجاد می‌شده. این خانه‌های صخره‌ای مثل منازل مسکونی عادی دارای بخش‌های مختلفی مانند اتاق نشیمن، صندوق‌خانه، آشپزخانه و حتی مجهز به سیستم لوله‌کشی آب و برق هستند. قطر دیوار‌های این خانه‌ها در حدود ۲ متر بوده و فضای داخل خانه به‌طور طبیعی در زمستان‌ها گرم و در تابستان‌ها خنک است.

اردبیل

شهر اردبیل برای اولین بار به‌عنوان شهری کوهستانی و با عنوان آراتا بر روی لوحه‌های گلی سومریان در ۵۰۰۰ سال پیش در شهر نیپور باستان ثبت شده است. مورخان، نام اردبیل را واژه‌ای اوستایی می‌دانند که از دو کلمه ارتا (مقدس) و ویل (شهر) که معنی شهر مقدس را می‌دهد. بسیاری از مورخان اسلامی بنای این شهر را به فیروز پادشاه ساسانی نسبت می‌دهند و نام آن را بادان پیروز نامیده‌اند.

این شهرستان به عنوان یکی از مناطق سردسیر ایران و استان بین پنج تا هشت ماه از سال سرد است. بارندگی نیز در تمام فصول وجود دارد، ولی شدت آن در بهار و پاییز بیشتر است. شهرستان اردبیل متأثر از ارتفاعات کوهستان‌های سبلان، طالش و بزغوش است که این عوامل طبیعی سبب محصور شدن آن شده‌اند. متوسط درجه حرارت آن در حدود هفت درجه سانتی‌گراد است. وجود کوهستان‌های سبلان، تالش و بزغوش، تأثیر بخار‌های دریای خزر و باد‌های سرد شمالی و وجود جنگل‌های شمال و شرق آن در میزان بارندگی و نوسان دمای شهرستان اردبیل بسیار مؤثر است.

ارومیه

در بخش دیگری از شمال غربی کشور که ترک زبان است یکی از کلان شهر‌های ایران وجود دارد، این شهر مرکز استان آذربایجان غربی و شهرستان ارومیه است که در منطقهٔ آذربایجان ایران قرار دارد.

این شهر از دو بخش کوهستانی در شمال و غرب و دشتی وسیع در جنوب و شرق تشکیل شده و دارای پنج بخش به نام‌های انزل، سیلوانا، صومای برادوست، نازلو و بخش مرکزی است. ارومیه از شمال به سلماس، از غرب به کشور ترکیه و از جنوب به اشنویه و نقده محدود می‌شود. دریاچه ارومیه نیز حدفاصل دو استان آذربایجان غربی و شرقی قرارگرفته است.

ارومیه با قرارگیری بر سر راه‌های تجارتی، به عنوان گمرکی برای صادرات و واردات کالا از ایران به دیگر نقاط و بالعکس بوده است. ارومیه محلی برای خرید و فروش محصولات کشاورزی و عشایری مردم اطراف این شهر است. نوع محصولات کشاورزی در استان آذربایجان غربی مخصوصاً شهر ارومیه باعث شده که این استان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد. باغ‌های گسترده انگور و سیب این استان از شهرت خاصی نسبت به شهرستان‌های دیگر برخوردار است.

ماسوله، گیلان

کمتر کسی می‌تواند تا شمال ایران و گیلان برود، ولی به ماسوله سر نزند. روستای زیبا و تاریخی ماسوله با معماری زیبا و قابل توجه، کوهستان‌های وسیع و جنگل سرسبز، از جمله مکان‌هایی است که در این ناحیه از ایران قرار دارد و به طبیعتی خرم، آب‌وهوایی پاک و مطبوع، هوایی مه‌آلود و آکنده از عطر دل‌نشین بابونه و گلپر، بهاری به سرزندگی ابر‌های باران‌زا، تابستان‌هایی خنک، پاییزی به هفت رنگ رنگین‌کمان و زمستانی برفی مشهور است.

ماسوله علاوه بر جاذبه‌های طبیعی، به دلیل قدمتی حدود هشت قرن با برخورداری از جاذبه‌های گردشگری تاریخی، یکی از محبوب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین مناطق توریستی در ایران است. در نزدیکی روستای ماسوله، پدیده طبیعی کم‌نظیر و بسیار زیبایی به نام «آبشار لارچشمه» وجود دارد که امروزه به یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری پرطرفدار در شمال ایران تبدیل شده است.

همدان

به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران، در غرب کشور قرارگرفته است. این استان از شمال با استان‌های زنجان و قزوین، از جنوب با استان لرستان، از شرق با استان مرکزی و از غرب با استان‌های کردستان و کرمانشاه همسایه است. مرکز این استان شهر همدان است که در زمان ماد‌ها بنا شده است و در آن زمان به نام هگمتانه معروف بود و پایتخت ایران بود.از معروف‌ترین مناطق گردشگری در همدان غار علی‌صدر است که کمی دورتر از مرکز شهر واقع شده، اما یکی از زیباترین غار‌های طبیعی است که هرساله گردشگران زیادی به آنجا می‌روند.

مجموعه تفریحی، توریستی و ورزشی گنج‌نامه همدان در میدان گنج‌نامه و در ۵ کیلومتری غرب شهر همدان و کوه‌های الوند قرار دارد. آب و هوای مطبوع کوهستان، دره الوند و چشم‌انداز زیبای دشت میشان جذابیت فراوانی برای این منطقه فراهم کرده است.

آرامگاه باباطاهر عریان، عارف، شاعر ایرانی‌تبار و دوبیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم در همدان قرار گرفته است. این آرامگاه در میدانی به همین نام در شمال همدان قرار دارد. این اثر در سال ۷۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آرامگاه طبیب، شاعر و عارف ایرانی، ابوعلی سینا، که شهرت جهانی دارد در میان میدانی به همین نام واقع است. میدانی بیضوی با درختان چنار کهن‌سال و آب‌نما‌هایی الهام گرفته از باغ‌های ایرانی، تفرجگاه زیبایی را به وجود آورده است.

شهرکرد

«شهرکرد» که در گذشته به «دهکرد» شهرت داشت، یکی از شهر‌های سرسبز استان «چهارمحال بختیاری» است که در سراسر ایران به سرزمینی مرتفع، کوهستانی، برخوردار از جاذبه‌های طبیعی با چشم‌اندازی مسحورکننده و قدمتی کهن شناخته می‌شود که می‌توان نام آن را در فهرست مقاصد اصلی گردشگری ایران، ثبت کرد.

مسجد جامع شهرکرد، با قدمتی که به اواخر قرن ۱۳ هجری قمری می‌رسد از جمله عمارات تاریخی و مذهبی در این شهرستان است که به فرمان «حاج محمدرضاخان» و در مساحتی حدود ۲۵۰۰ متر مربع احداث شده است.

در شهرکرد آثار تاریخی، جاذبه‌های گردشگری و زیبایی‌های طبیعی متعددی وجود دارد که می‌توان به کوه غارون، پل خراجی واقع در روستای خراجی، روستای سورک، سقاخانه‌ی ارباب میرزا، موزه‌ی کار و زندگی، امام‌زاده عبدالله سورک، قلعه‌ی صمصام السلطنه، قلعه سورک، آبشار زرد لیمه (بوینه)، شیر سنگی (بردشیر)، قلعه دزک، منطقه بازفت، کتیبه‌های سنگی رخ، غار تنگه خراجی، مسجد جامع هرچگان، امامزاده سبزپوش و ... اشاره کرد.

خودروی های ایمن جهان در ایران کدامند؟

ایمنی جان سرنشینان در هنگام رانندگی با یک اتومبیل به حدی مهم است که به اولویت نخست بسیاری از خریداران تبدیل شده و اخیرا هم اتحادیه اروپا قوانین جدیدی با هدف حمایت از مصرف کنندگان در بخش خودرو و ایمنی محصولات به تصویب رسانده است. علاوه بر ایالات متحده آمریکا که سخت ترین استانداردهای جهان را از طریق آزمایش های موسسه ایمنی بزرگراه ها بر محصولات صنعت خودرو اعمال می کند،

مدت هاست از طریق تاسیس شعبات آزمایش سطح ایمنی بدنه و اتاق در چین، استرالیا، آمریکای جنوبی و چند نقطه دیگر از جهان معیارهای سختگیرانه ای برای تولید خودرو اعمال می شود. در ایران اما متاسفانه هنوز هم خریداران مجبورند در اغلب کلاس های قیمتی تا رده 75 میلیون تومان، خودروهایی با کمترین استحکام ممکن در بدنه انتخاب کنند که همین عامل باعث شده تا ایران به قتلگاه رانندگان تبدیل شده به طوری که سالانه علاوه بر 150 هزار نفر مجروح، بیش از 15 هزار نفر هم در جاده های کشور کشته می شوند که بخش مهمی از علل مرگ افراد هم خودروهایی با حداقل سطح ایمنی بدنه است. اینجا در یک قاب کوچک به مرور وضعیت شش خودروی وارداتی و تولید داخل می پردازیم که سطح بالایی از ایمنی را به خریداران خود ارائه می کنند.

تویوتا راو 4 مدل 2017

قفسه فولاد بدنه: دارد
سیستم روشنایی: A قابل قبول
نمره در IIHS:ا Top Safety Pick+
نمره در NCAP اروپا: پنج ستاره
نوع کمربندها: سه نقطه اتصال جلو
تعداد کیسه های هوا: هفت عدد
مرگ و میر در اثر نقص: گزارش شده

اعتبار برند در زمینه ایمنی: راو 4 توانسته کلیشه رایج در مورد ناایمن بودن تویوتا پس از فراخوان های گسترده را از اذهان عمومی پاک کند. تویوتا گرچه خودروساز بزرگی است اما قبلا چندین بار به علت استفاده از ایربگ های معیوب شرکت تاکاتا جان سرنشینان را به خطر انداخته است. خوشبختانه از سال 2016 مشکلات راو 4 حل شده و سطح ایمنی این خودرو نیز ارتقای چشمگیری داشته است.

قیمت: 368 میلیون

---

رنو تالیسمان ای 3

قفسه فولاد بدنه: دارد
سیستم روشنایی: G - خوب
نمره در IIHS: ندارد
نمره در NCAP اروپا: پنج ستاره
نوع کمربندها: سه نقطه اتصال جلو
تعداد کیسه های هوا: شش عدد
مرگ و میر در اثر نقص: گزارش نشده

اعتبار برند در زمینه ایمنی: رنو از زمان همکاری با نیسان پروژه های بسیاری را در زمینه ارتقای سطح ایمنی محصولات خود عملیاتی کرده و محصول جدیدش یعنی تالیسمان نماد واقعی یک خودروی اروپایی ایمن است که سیستم روشنایی خوبی داشته، هم به سیستم های پایداری و ویژن نایت جهت دیدن اشیا و افراد در شب مجهز بوده و هم بدنه بسیار مقاومی دارد.

قیمت: 268 میلیون

---

کیا سراتو 2017

قفسه فولاد بدنه: دارد
سیستم روشنایی: G - خوب
نمره در IIHS:ا Top Safety Pick+
نمره در NCAP اروپا: ندارد
نوع کمربندها: سه نقطه اتصال جلو
تعداد کیسه های هوا: شش عدد
مرگ و میر در اثر نقص: گزارش نشده

اعتبار برند در زمینه ایمنی: کیا به لحاظ ایمنی سطحی بالاتر از هیوندای و اغلب خودروسازان ژاپنی دارد. در عین حال بررسی وضعیت مدل 2017 سراتو نشان می دهد این سدان کوچک در بالاترین سطح ممکن از نظر موسسه ایمنی بزرگراه های آمریکا قرار دارد.

قیمت: 200 میلیون

---

ب ام و ایکس 1

قفسه فولاد بدنه: دارد
سیستم روشنایی: M - متوسط
نمره در IIHS:ا Top Safety Pick+
نمره در NCAP اروپا: پنج ستاره
نوع کمربندها: سه نقطه اتصال جلو
تعداد کیسه های هوا: هفت عدد
مرگ و میر در اثر نقص: گزارش نشده

اعتبار برند در زمینه ایمنی: ب ام و در کنار مرسدس و ولوو جزو خودروسازانی است که سطح بسیار بالایی از ایمنی را برای سرنشینان خودرویی که می سازند مهیا کرده و مدل شاسی بلند ایکس 1 هم پس از سه سال حضور در بازار، ثابت کرده در رتبه های بالای ایمنی فعال و اضطراری قرار دارد.

قیمت: 474 میلیون

---

میتسوبیشی اوتلندر

قفسه فولاد بدنه: دارد
سیستم روشنایی: A - قابل قبول
نمره در IIHS:ا Top Safety Pick+
نمره در NCAP اروپا: پنج ستاره
نوع کمربندها: سه نقطه اتصال جلو
تعداد کیسه های هوا: هفت عدد
مرگ و میر در اثر نقص: گزارش نشده

اعتبار برند در زمینه ایمنی: میتسوبیشی را نمی توان یک خودروساز ایمن با سطح بالای تکنولوژی دانست ولی بررسی نتایج آزمایش های خودروی شاسی بلند اوتلندر به شکلی واضح از امنیت خوب سرنشینان هنگام تصادف در این محصول حکایت می کند.

قیمت: 308 میلیون

---

هیوندای سوناتا هیبرید 2018

قفسه فولاد بدنه: دارد
سیستم روشنایی: G - خوب
نمره در IIHS:ا Top Safety Pick+
نمره در NCAP اروپا: پنج ستاره
نوع کمربندها: سه نقطه اتصال / جلو
تعداد کیسه های هوا: هفت عدد
مرگ و میر در اثر نقص: گزارش نشده

اعتبار برند در زمینه ایمنی: هیوندای از زمان ورود به بازار آمریکا سعی کرده تا سطح خود را به میزانی بالاتر از استانداردهای ایمنی متوسط بازار این کشور ارتقا دهد. در این راستا مدل پرچمدار سوناتا در عالی ترین وضعیت ممکن از این نظر قرار دارد.

قیمت: 265 میلیون

سوباتان، بهشت رویایی ایران

تا به حال به ییلاقی سفر کرده‌اید  که آب از دل زمین بجوشد و بعد دوباره در زمین فرو رود؟ لذت خوابیدن در سکوت کوهپایه و بیدار شدن با صدای گنجشک‌ها را تجربه کرده‌اید؟

 

تا به حال پای پیاده از محل سکونت‌تان تا دریاچه قدم زده‌اید؟ در دشت‌های بی پایان  و سبز با گله اسب‌های وحشی دویده و با گوسفندهای سفید شاخدار سلفی گرفته‌اید؟ دشت‌های شقایق و گل‌های وحشی بهار و تابستان را لمس کرده‌اید؟ بوییده‌اید؟نفس کشیده‌اید درسبزی بی‌پایان دشت؟ و بعد دل‌تان بخواهد در آن دشت بی‌انتها بدوید؟... اینجا سوباتان است.

 

 

 

 

 

سرزمین آب، آبادی، کوه، اسب‌های وحشی و روستایی‌های قدیمی. اینجا سوباتان است جایی که آب و ابر و کوه و زیبایی همه جمع است. بهشتی در ارتفاعات گیلان با دشت‌هایی وسیع و مراتعی سرسبز و در ه‌هایی زیبا و بی‌انتها. روستایی بدون دکل برق و آنتن‌های موبایل. بدون صدای ماشین،بوق، ترمز و گاز. اینجا سرزمین شگفتی‌هاست. با هم به آن قدم می‌گذاریم.

سوباتان کجاست؟

 سوباتان در  20 کیلومتری غرب لیسار در نزدیکی تالش  در استان گیلان واقع شده است. سوباتان از شمال به رودخانه لیسارمی‌رسد و از شرق با جنگل‌های تالش هم مرز است. این منطقه از جنوب به ییلاق‌های آسبومار جوکندان و از غرب به دریاچه نئور متصل است.  سوباتان با ییلاق‌های اردبیل  19 کیلومتر فاصله دارد.

 

این روستای تاریخی، محل سکونت خانواده‌های لیساری است که فقط در بهار و تابستان می‌توانند در آن جا بمانند از بس که زمستان‌های سردی داشته و برف‌ سنگین در این منطقه می‌بارد. سوباتان در ارتفاعی بین 1900 تا 2500 متر از سطح دریا قرار دارد برای همین زمستان‌هایش سرد و طاقت‌فرساست و حتی در تابستان هم می‌توان لکه‌های برف را در ارتفاعات دید.

 

 خانه‌های چوبی هنوز نفس می‌کشند

به غیر از طبیعت بی‌نظیر و کوه‌های سر به فلک کشیده و بوی سبزی و آبادی، اولین منظره‌ای که نظرها را به خود جلب می‌کند، خانه‌های چوبی است.  خانه‌های چوبی سوباتان قسمت مهمی‌از بخش سنتی و قدیمی‌سوباتان است.

 

این خانه‌های چوبی با سقف‌های شیروانی از تکه‌های چوب قهوه‌ای در تابستان هم گرما را در خود نگه می‌دارد و درون آن بسیار گرم است. این خانه‌ها بیشتر از چوب‌های جنگلی لیسار ساخته شده است و تنه اصلی آن از چوب بلوط است. خانه‌های قدیمی‌تر که هنوز سرپا هستند از خانه‌ای چوبی جدید قوی‌تر و مقاوم‌تر به جا مانده‌اند.

 

قدیمی‌ها خانه‌هایشان را با چوب‌های بلوط می‌ساختند و روی آن را با چوب‌های نازک‌تری به نام «پلک» می‌پوشاندند و بعد داخل دیوارها را با کاهگل پر می‌کردند تا مثل یک عایق جلوی نفوذ سرما و گرما را بگیرد. خانه‌های قدیمی حتی پنجره‌هایشان هم چوبی است و با دو پاره تخته چوبی ساخته شده‌اند. در کنار این خانه‌های چوبی اتاقک‌های چوبی کوچک‌تری به نام «کوم» وجود دارد. کوم‌ها برای نگهداری از گاو و گوسفندها ساخته‌ شده‌اند.

 

چطور بروید؟

برای رسیدن به سوباتان قدیمی‌ترین مسیر، جاده جنگلی لیسار به سوباتان است. البته قبل از رسیدن به لیسار از هر شهری که هستید باید به رشت برسید. این جاده بیشتر از طرف گردشگران حرفه‌ای استقبال می‌شود.

 

اما اگر حرفه‌ای نیستید و کودک زیر  هفت سال همراه‌تان است، این جاده را انتخاب نکنید. از رشت به هشت پر بروید و از هشت پر به سمت جاده اق‌اولر. البته در هشت پر باید خودروهای شخصی‌تان را جایی پارک کنید و با نیسان‌های محلی به  سمت سوباتان رفته و در بازار محلی آن پیاده شوید.

 

اگر می‌خواهید ازاردبیل به سوباتان برسید اول باید به اردبیل بروید و بعد از آنجا به خلخال و سپس جاده نئور. اگر اهل پیاده‌روی هستید می‌توانید با  پیاده‌روی 10 ساعته و استراحت‌های کوتاه بین راه به سوباتان برسید. برای سفر با اتوبوس باید از تهران به آستارا و از آنجا به هشت پر بروید و بقیه ماجرا.

 

 

---

 

چی بخورید؟

اگر از روستا به سمت آبشار بروید یک بازار محلی سر راه‌تان می‌بینید که در رستوران‌ها با میز و صندلی‌هایی که از چوب درختان جنگلی ساخته شده‌، سال‌هاست به مهمانان و گردشگران سرویس می‌دهند. در این رستوران‌ها می‌توانید این غذاهای محلی را سفارش بدهید. البته اگر در روستا خانه بگیرید میزبان شما هم می‌تواند این غذاها رابرایتان آماده کند.

‌سوجا دیلَه

غذایی که  با گوشت پر چرب گوسفند پخته می‌شود . گوشت گوسفند را ریز ریز و در مخلوطی از روغن و کره سرخ می‌کنند. بعد کمی‌ماست روی آن می‌ریزند و روی حرارت ملایم می‌گذارند تا جا بیفتد.

 

 

‌کباب بره

مهم‌ترین غذای مردم سوباتان کباب بره است. روبه‌روی در ورودی همه رستوران‌ها یک گوسفند آویزان است. جلوی چشم مشتری از هر بخشی از گوسفند که دلشان بخواهد گوشت می‌برند و همان جا به سیخ می‌کشند و کباب می‌کنند.

 

 

 پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ کرده

این غذا با پنیر تازه درست می‌شود. در فصل بهار  پنیر تازه را در آب پنیر می‌جوشانند تا کمی‌سفت شود و هنگام برش دادن خرد نشود . بعد از اینکه کمی‌سفت شد آن را به ضخامت یک سانتی متر برش می‌دهند  و در روغن محلی سرخ می‌کنند و روی برنج می‌ریزند .

 

 

گوزِلی بریان یا بره بریان

غذای مخصوص مهمانی‌ها و جشن‌های رسمی‌مردم سوباتان این غذاست. برای طبخ گوزلی بریان، یک عدد بره کوچک را بطور کامل تمیز می‌کنند و در مقدار کمی‌آب می‌پزند. سپس شکم آن را از مغز گردو و سبزیجات محلی و ادویه پر می‌کنند.

قورتماج

این غذا از شیر تازه گوسفند  درست می‌شود و بیشتر چوپانان آن را پخت می‌کنند و به تازگی پایش به رستوران‌های محلی هم رسیده است.  برای پخت این غذا، ابتدا آتشی درست می‌کنند و سپس چند قطعه سنگ تمیز از چشمه بر می‌دارند  و در آتش می‌گذارند تا کاملا سرخ شود . شیر گوسفند را در کاسه مسی می‌ریزند و سپس سنگ‌های سرخ شده در آتش را داخل کاسه شیر می‌اندازند. شیر کاملا می‌جوشد و حالت ژله ای پیدا می‌کند. این غذا را با نان محلی می‌خورند.

سیرجینَه

صبحانه مخصوص سوباتانی‌هاست. برای پخت این صبحانه دلچسب  آرد برنج را در مقداری شیر می‌ریزند و هم می‌زنند و سپس چند عدد تخم مرغ داخل آن می‌ریزند و با کمی‌ شکر و زردچوبه دوباره هم می‌زنند و آن را در ماهیتابه‌ای که روغنش داغ شده، سرخ می‌کنند .  

 

 

 جِزلِق

دنبه  گوسفند را خرد می‌کنند . پس از داغ کردن و جوشاندن دنبه ، روغن آن کاملا جدا می‌شود و تکه های کوچک دنبه ته ظرف می‌ماند که ترد و بسیار خوشمزه است که به آن جزلق می‌گویند . جزلق را با نان و برنج می‌خورند.

---

دریاچه نئور،‌مانده از دوران باستان

 دریاچه نئوردر غرب ییلاق سوباتان و در ارتفاعات قرار گرفته است. نئور مرتفع ترین دریاچه یخچالی بازمانده از دوران باستان است. نئور در زبان اوستایی به معنای دریاچه است و همین موضوع ثابت می‌کند قدمت این دریاچه به قبل از اسلام برمی‌گردد. اگر اهل ماهیگیری هستید در این دریاچه که 2500 متر بالاتر از سطح دریاست ، می‌توانید قزل آلاهای منحصر به فردی پیدا کنید که به قزل‌آلای رنگین کمانی معروف است.

 

این دریاچه حدود 420 هکتار است و عمق متوسط آن  به سه الی هشت متر می‌رسد. آب دریاچه در  پنج ماه از سال به قطر 80 سانتی‌متر یخ می‌زند‌. دریاچه نئور بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین دائمی‌ منطقه است. برای رسیدن به دریاچه نئو از سوباتان حدود 20 کیلومتر باید پیاده روی کنید. اگر این مسیر برایتان سخت است باید از نیسان‌های محلی کمک بگیرید.

 

 

آبشار وِرَزان

این آبشار در روستای ورزان در شمال غربی سوباتان واقع شده و فاصله آن تا روستا حدود چهار کیلومتر است. آب رودخانه ورزان از شاخه‌های اصلی رودخانه لیسار است که از چشمه‌های ییلاق‌ها سرچشمه گرفته  و در مسیرش هنگام ریزش از صخره‌های عظیم ورزان، آبشاری حدود 30 متر ایجاد می‌کند. مسیر پیاده روی تا آبشار ورزان اصلا سخت نیست و با پیاده‌روی ساده و مشاهده دشت‌های اطراف می‌توانید زیبایی آبشار را از نزدیک ببینید

 

 

پارک جنگلی آلچالق

تا به حال بوته‌های آلوچه را از نزدیک دیده‌اید؟ اینجا سرزمین آلوچه‌های بوته‌ای است که آلچالق نامیده می‌شود. قسمت غرب جنگل‌های لیسار روی تپه‌های کم ارتفاع و پوشیده از چمن بوته‌های آلوچه  است. به دلیل سرمای بیش از حد هوا و بادهای تند درختان آلوچه رشد قدی نمی‌کنند و به صورت بوته و درختچه‌های کوتاه شکل می‌گیرند. مردم محلی این روستا و بعضی از گردشگران از آلوچه‌ها برای غذا و البته رب و لواشک استفاده می‌کنند.

 

فصل رسیدن این آلوچه‌ها همیشه چند نفری را می‌بینید که با ظرف‌هایی که دردست دارند مشغول چیدن آلوچه هستند. در این منطقه همچنین می‌توانید در ماه‌های آخر تابستان قارچ‌های سفید ویژه‌ای پیدا کنید. اواخر تابستان آب و هوای سوباتان سرد می‌شود و نم‌نم باران و مه و شبنم زمین را مرطوب می‌کند تا با اولین تابش خورشید قارچ‌های سفید از زمین بیرون بیایند.

 

همزمان با طلوع آفتاب سرو کله این قارچ ها هم از دل خاک پیدا می‌شود. قارچ‌ها بیشتر در محل قدیمی‌آغل‌های دامداران رشد می‌کنند. البته برای چیدن این قارچ‌ها باید از افراد محلی کمک بگیرید که خدای نکرده قارچ سمی‌را به جای قارچ سالم از زمین نچینید. حواس‌تان به رنگ‌های غیر طبیعی قارچ‌ها باشد هر رنگ غیرطبیعی باید از طرف افراد محلی و با تجربه تایید شود.

 

---

 

محله‌های اطراف سوباتان

ماجرای سفر به روستای سوباتان به همین‌جا ختم نمی‌شود. این منطقه ملحقات زیادی دارد که می‌توانید علاوه بر لذت بردن از منطقه سوباتان،‌سری هم به محله‌های اطراف آن بزنید.

قلعه بین یوردی:  در این محله اهالی قلعه بین لیسار زندگی می‌کنند که  حدود 70 خانوار هستند. شغل اغلب آنها دامداری است.

مِیلَه بُلاغی‌: اینجا محله سکونت قوم تخته‌ای لیسار و اهالی داوان است. حدود 50 خانوار دراین مکان سرسبز زندگی می‌کنند که تعداد آنها در فصل تابستان بیشتر هم می‌شود.

بازار: اشتباه نکنید،‌منظورمان بازار روز نیست. این منطقه هم یکی از محله‌های سوباتان است. اکثر اهالی سوباتان در این محله سکونت دارند و این محل به ساکنین روستای خاصی از لیسار اختصاص ندارد. حدود 300 خانوار در این شهرک ییلاقی زندگی می‌کنند.

کَلَمَر: روستایی در دره پایین دست قلعه بین یوردی است. اهالی آن قشلاق‌نشین هستند و محل سکونت بیش از20 خانوار از دامداران لیساری در این مکان است .

گزنه‌هونی: اهالی این محله از قوم شاندرمن هستند. تا چند سال پیش تعدادی از دامداران به‌صورت دائمی ‌در آنجا زندگی می‌کردند. درگزنه هونی بیش از 50 خانوار کنار هم زندگی می‌کنند .

 

 

 

 

هُونی‌یَش: در این محله خانواده‌هایی از دامداران لیساری و اهالی لیسار محله اول و دوم و حجت محله و سوست زندگی می‌کنند . تعدادی از دامداران هنوز هم به‌صورت دائمی‌در این محل زندگی می‌کنند .

ماهار – علی حیدر:  آخرین روستای شمال غربی سوباتان و مرز بین ییلاق‌های لیسار و خطبه سرا،‌این منطقه است. در این  محل جمعی از هره دشتی ها ، خصوصا طایفه آقاجانی‌ها سکونت دارند. در این روستا و در مسیر بزرگ‌ترین شاخه رودخانه لیسار آبشار زیبایی قرار دارد که کمتر شناخته شده است. به‌دلیل نبودن راه مناسب از سوباتان به ماهار، زیبایی این آبشار آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته است.

برون بالا و پایین: دو روستای جنگلی که پنج کیلومتر با سوباتان فاصله دارند به نام‌های برون بالا و پایین هستند. راه لیسار به سوباتان از بین این دو روستا می‌گذرد. ساکنان این دو روستا دائمی‌هستند و زمستان‌ها را هم در آنجا می‌گذرانند. روستایی‌های این منطقه، مدرسه و مسجد هم دارند.

قلعه سلسال مقابل قلعه خشک

 این قلعه تاریخی در پایین‌دست سوباتان واقع شده و تنها اثر تاریخی - معماری در این محل است. قلعه ‌خشک که قلعه‌ای سرسبز است در جهت مخالف قلعه‌ سلسال بدون وجود چشمه‌های جوشان قرار دارد که به آن اقامتگاه بزرگان نیز می‌گویند. قلعه سلسال را لیسار  هم می‌نامند. سلسال در لغت به معنی  آب خنک و خوشگوار است.

 

در قدیم در ساخت قلعه‌ها، آب و آب انبار همیشه به عنوان یک موضوع مهم بود به همین دلیل به نظر می‌رسد نامگذاری این قلعه به سلسال با نظریه ای درباره حمل آب بسیار خنک و خوشگوار این قلعه از طریق لوله‌های سفالین (تنبوشه) به آب انبار مرتبط  باشد.

 

 

 

قوری دره،‌گورستان هفت هزار ساله

گورهای بزرگ سنگی  قدمت سوباتان را  به پنج الی هفت هزار سال پیش می‌رساند. وجود گورهای کلان سنگی در منطقه قوری دره سوباتان این واقعیت را اثبات می‌کند که تاریخ تمدن سوباتان به قبل از اسلام برمی‌گردد‌. یکی دیگر از آثار تاریخی سوباتان قبرستان زیری در سه کیلومتری شرق این منطقه است که قدمت این منطقه را به تاریخ قبل از اسلام می‌رساند .

 

 

نانوایی‌های سیار و زنانه

در سوباتان چند نوع نان محلی می‌توانید پیدا کنید. اگر با دقت به اطراف نگاه کنید کنار خانه‌های چوبی یا چادرهای دامداران زنانی را می‌بینید که پای بساط نان پزی نشسته اند و نان می‌پزند. این نان‌ها عطر و طعم خاصی دارد که نباید خوردن آن را از دست بدهید. اگر امکانش را داشته باشید،‌ به همراه آوردن این نان برای مصرف شخصی و حتی سوغاتی پیشنهاد می‌شود.

سوجانون

نوع خاصی نان در سوباتان پخته می‌شود که خاص بودن آن به دلیل شیوه  پخت آن است. به این ترتیب که برای پختن این نان  پس از داغ شدن ساج، چونه‌های خمیر را که قبلا آماده شده با وردنه روی تخته مخصوص خمیر‌گیری به شکل دایره در آورده و آن را روی ساج می‌گذارند. این شیوه نان‌پختن از شیوه زندگی عشایری الگوبرداری شده است.

 

 

 

کومبَه

کومبه،‌ نام دیگر یکی از نان‌های محلی منطقه سوباتان است. برای درست کردن این نان، خمیر را چانه و آن را پهن می‌کنند. سپس خمیر را روی خاکستر داغ آتش می‌گذارند و روی آن راهم با خاکستر داغ می‌پوشانند‌. نان از دو طرف بالا  و پایین پخته و سرخ می‌شود و پس از پختن با پارچه تمیزی خاکسترهای آن را پاک و با روغن محلی روی آن را چرب می‌کنند و با شیر یا چای می‌خورند.

---

گیاهان دارویی در دشت‌های سوباتان

وقتی در دشت یا پای کوه یا حتی قله آن قدم می‌زنید آنچه می‌توان لذت پیاده‌روی شما را کامل کند،‌عطر گل‌هایی است که بین‌تان پیچیده و هوش از سرتان می‌پراند. این گیاهان علاوه بر اینکه عطر بی‌نظیری دارند از نظر دارویی نیز کاربردهای بی‌شماری دارند. با این گیاهان آشنا شوید.

یارپوز  یا پونه: فقط کافی است  به کناره‌ جوی‌های آب در سوباتان توجه کنید. همه‌جا می‌توانید بوته‌های پونه را پیدا کنید. مردم سوباتان پونه را همراه ماست، ترشی، سالاد و میوه‎‌‌های محلی مصرف می‌کنند. همیشه به خصوص در فصل بهار و تابستان می‌توانید زنان و دختران روستایی را ببینید که کنار جوی آب مشغول چیدن پونه هستند.

بالدِرقان یا گُلپَر: این گیاه یکی از مشهورترین گیاهان دارویی سوباتان است و در اکثر روستاهای اطراف خصوصاً «کَلَمَر» و «‌گنج‌خانه» می‌روید. گلپر یکی از منابع درآمد روستاییان این منطقه است. سالانه بیش از 50 تن دانه گلپر از سوباتان به بازارها ی استان‌های مجاور فرستاده می‌شود

بومادران : به تراس خانه‌های روستایی قدم بگذارید تا بوی این گل را حس کنید. به این گیاه علف هزار برگ نیز می‌گویند مردم سوباتان از بو مادران برای درمان بواسیر و تب استفاده می‌کنند. بعضی از روستایی‌های این منطقه در زمین‌های روبه روی خانه‌هایشان، بومادران می‌کارند تا کمک خرجشان باشد.

 

 

 

شقایق:‌ این گیاه اوایل خرداد در سوباتان می شکفد. روستایی‌ها معتقدند شیره این گل خودرو خاصیت درمانی دارد.

گزنه : گیاهی با برگ‌هایی پوشیده از خار گزنده که فقط کافی است با سطح پوست تماس پیدا کند و باعث سوزش و خارش شدید شود. سوباتانی‌ها از گزنه هم استفاده دارویی کرده و هم با آن غذا می‌پزند. گزنه را خرد و مثل سبزی پلو «‌گزنه پلو» درست می‌کنند و با ماهی شور و کره محلی می‌خورند .

چمنزار بیدَه پِشت

این جا بام سوباتان است. تصور کنید چمنزاری وسیع در ارتفاع؛ جایی که به راحتی می‌توانید کل منطقه را زیر نظر بگیرید. این دشت آنقدر وسعت دارد که هواپیماهای کوچک می‌توانند در آن فرود بیایند و محل مناسبی برای برگزاری جشن‌های بومی‌ و ورزش‌های محلی است. این چمنزار وسیع و بی‌نظیر حوضچه کوچک آبی هم دارد که با جمع شدن آب‌های سطحی درست شده است. چمنزار بیده پشت همیشه چراگاه گوسفندان و محل دویدن اسب‌های وحشی است.