خودرو زیبا یا ماشین خوش فروش؟

سال 1975 بود که جاگوار از روی یکی از زیبایان خفته خود یعنی E تایپ شروع به تولید مدل XJ-S کرد. یک خودروی GT با پیشرانه 12 سیلندر که قرار بود برای فراری و لامبورگینی شاخ و شانه بکشد! اتومبیلی زیبا که البته پس از تجربه چندین سال فروش نا موفق تولیدش به کلی متوقف شد.

XJ-S یک ماشین GT دو در زیبا بود، اما عدم فروش مناسب این خودرو، باعث شد تا به ‏دلیل فروش تنها 115 هزار دستگاه از آن در طی 21 سال برای همیشه تولیدش متوقف شده و مدل XK8 جانشین آن شود. اما درگذر زمان، این اتفاقات برای یکی از زیباترین جاگوارهای تاریخ رخ داد:

XJ-S استاندارد در سال1975 در بدو ورودش به بازار موتور 3/5 لیتری V12 و انژکتوری داشت. زبان طراحی این ماشین چیزی بود که مرد دست جادویی یعنی «مالکوم سایر» طراح E تایپ خلق کرده بود و «سِر ویلیام لایز» یا همان آقای «جاگوار» (مؤسس) و سر طراح شرکت «درک تروپ» به آن علاقه فراوانی داشتند. در هر حال این مدل قیمتش 13 هزارو پانصد دلار یعنی دو برابر E تایپ بود و با شتاب اولیه 7/6 ثانیه، حداکثر سرعت 250 کیلومتر بر ساعت را ثبت می‏کرد.

در سال1981 بود که کمپانی یک نمونه جدید با نام XJS- HE  تولید کرد و در آن ویژگی های فنی محصول خود را بهبود داد. سپس چرخ‏ها، سپرهای کرومی و لوگوی بزرگ جاگوار در جلو تغییر کرده و مصرف سوختش کاهش یافت. 

 سپس جاگوار 2 سال بعد مدلی روباز با نام XJ-SC عرضه کرد که موتور 6 سیلندر داشت و سقف تارگای آن در کارخانه کاونتری ساخته شده بود. این مدل 2 نفره تا سال 85 تولید شد و باز هم یکی از قوی‏ترین موتورهایش V12 بود، اما مدل 6 سیلندرش یک پیشرانه 6/3 لیتری داشت. برای هر دو مدل 6 و 12، سیستم تعلیق اسپرت، جعبه دنده 5 سرعته دستی و شتاب اولیه 2/7 ثانیه با حداکثر سرعت 230 کیلومتر در نظر گرفته شده بود.

در سال 1988نتیجه همکاری جاگوار و شرکت  TWR مدل اسپرت XJR شد که توسط «پیتر استیونس» معروف، اسپویلر و رینگ‏های آن طراحی دوباره شده بود. البته موتور تغییری نکرد، اما سیستم تعلیق و فرمان آن به روز و سواری ماشین پایدارتر شد. یک موتور 6 لیتری با شتاب اولیه 5/6 ثانیه و حداکثر سرعت 270 کیلومتر بر ساعت نیز روی آن نصب شد. مدل غیر اسپرت اما کانورتیبل این گونه از نمونه کوپه 100 کیلوگرم سبک‏تر بود و شاسی آن 15 درصد تقویت شده بود.

جاگوار تصمیم گرفت در سال 1991 جی تی کوپه‏اش را کاملاً با طراحی نو، روانه بازار کند. گنجایش موتور 6 سیلندر آن به 4 لیتر رسید که با دنده دستی، توانایی و کشش بیشتری داشت. قیمت این مدل در مدل V12 و روباز به بیش از 76 هزار دلار می‏رسید.

فیس لیفت این مدل در سال 93 معرفی شد. سپر جلو تغییر شکل داده شدو حداکثر سرعت آن به 270 کیلومتر بر ساعت رسید و شتاب اولیه اش 6/6 با جعبه دنده 4 سرعته دستی بود. 

برای مدل روباز جاگوار از جعبه دنده 4L-80E جنرال موتورز استفاده شد که به‏صورت الکترونیکی می‏توانست گشتاور ماشین را در مواقعی که لازم نبود برای کاهش مصرف سوخت و آلایندگی کاهش دهد. در نهایت از سال 95 تا آوریل 96 آخرین سری این ماشین از نوع AJ16 با پیشرانه 6 سیلندر 241 اسب‏بخاری معرفی گردید. 

اگرچه جاگوار بر تولید مدل XJ در طی 2 دهه حیاتش تأکید داشت و اصلاحات فراوانی روی این ماشین در بخش‏های مختلف انجام داد، اما قیمت بالای این خودرو به نسبت رقبا در زمان خودش و پیشرانه‏های پرمصرف و بازار نه چندان داغ دست دوم، پس از 2 دهه یکی از جی تی های دنیا را به خانه فرستاد. در هر حال تاریخ نشان داده صرفاً یک ماشین زیبا با مهندسی پیشرفته نمی تواند خوب فروش کند و فاکتورهای فراوانی در موفقیت یک محصول ایفای نقش می‏کنند. 

 

خودروهایی که وجودشان مدیون لامبورگینی است

لامبورگینی بدون‌شک یکی از مطرح‌ترین و تاثیرگذارترین برندهای تاریخ خودرو‌ست که از نظر بسیاری، تولد و تکامل سوپراسپرت‌ها مدیون این کمپانی است.

در این میان علاوه بر تاثیری که لامبورگینی در بهبود و تکامل خودروها و ایجاد رقابتی سهمگین در میان سازندگان خودروهای سریع داشته، این برند در پروسه طراحی، ساخت و حتی تولید محصولات برخی برندهای دیگر نیز سهیم بوده است. در این مطلب سعی داریم ۶ نمونه از خودروهایی که به نحوی با دخالت لامبورگینی عرضه شدند را معرفی کنیم.

ب‌ام‌و M1

ب‌ام‌و سعی داشت تا برای مدل ۳۰۰۰ سری E9 مسابقه‌ای مشهور به Batmobile جایگزینی مناسب بسازد. برای این کار کارگاه تازه تاسیس M Power مامور ساخت یک سوپراسپرت موتور وسط شد. به خاطر نداشتن تجربه کافی، مهندسان M تصمیم گرفتند تا دست دوستی به سمت لامبورگینی دراز کنند و این کمپانی نیز به خاطر مشکلات مالی، قبول کرد تا ب‌ام‌و را در پروسه طراحی محصول جدید یاری کند. در نهایت قرار شد تا تولید این خودرو یعنی M1 حتی در کارخانجات لامبورگینی انجام گیرد. اما ورشکستگی لامبورگینی در کنار وضعیت نامناسب کیفیت خودروهای تولیدی این برند، سبب شد تا ب‌ام‌و در نهایت مراحل طراحی و تولید را خودش به پایان برساند.

---

داج وایپر RT/10

کرایسلر در اواسط دهه ۸۰ میلادی لامبورگینی را خریداری کرد. زمانی که در اواخر این دهه پروژه خودرو اسپرت سریع و سبک‌وزن داج یعنی وایپر کلید خورد، طراحی پیشرانه و برخی بخش‌های شاسی به مهندسان لامبورگینی سپرده شد. بنابراین پیشرانه ۱۰ سیلندر ۸ لیتری ۴۰۰ اسب بخاری نسل اول وایپر از بسیاری جهات دستپخت مهندسان ایتالیایی است. مدیران کرایسلر اما این قضیه را به هیچ‌وجه پنهان نکردند و حتی در بازاریابی و معرفی وایپر، از آن برای بالا‌بردن اعتبار این خودرو استفاده کردند. با این حال پس از فیس‌لیفت و عرضه مدل GTS، ارتباط وایپر با طرح مهندسان لامبو بسیار کمرنگ شد.

---

وکتور M12

وکتور برندی آمریکایی بود که در اواخر دهه ۷۰ و برای تولید لامبورگینی آمریکایی تاسیس شد. پس از عرضه اولین محصول در اوایل دهه ۹۰، وکتور ورشکست شد و سهام آن توسط یک کمپانی اندونزیایی خریداری شد. این گروه (مگاتک) اما لامبورگینی را نیز خریداری کرد تا وکتور و لامبورگینی به هم مرتبط شوند. محصول دوم وکتور با نام M12، از شاسی و پیشرانه دیابلو بهره‎مند شد و وکتور دیگر از پیشرانه و متعلقات آمریکایی (خصوصا شورولت) استفاده نکرد. با وجود قیمت بسیار پایین‌تر وکتور M12، این خودرو نتوانست به اندازه دیابلو پرفروش باشد و در نهایت وکتور دوباره تعطیل شد.

---

Cizeta V16T

مارچلو گاندینی کار طراحی لامبورگینی دیابلو را برعهده داشت و طرح نهایی را در اواخر دهه۸۰ میلادی تسلیم مدیران این کمپانی کرد. با این حال، مالکان وقت لامبورگینی یعنی کرایسلر، طرح دیابلو را بسیار ساختارشکنانه ارزیابی کردند و به همین دلیل از Tom Gale آمریکایی خواستند تا خطوط فضایی دیابلو را اندکی تعدیل کند. این قضیه به مذاق گاندینی مغرور خوش نیامد و برای همین طرح اولیه دیابلو را با کمترین تغییرات به کمپانی تازه تاسیس Cizeta داد. این برند توسط کلاودیو زامپولی تاسیس شده بود و عده‌ای از مهندسان سابق لامبورگینی در آن مشغول به کار شده بودند. به همین خاطر فلسفه و مشخصات Cizeta V16T بسیار شبیه به محصولات لامبورگینی شده و به نحوی آن را فرزندخوانده لامبورگینی می‌دانند.

---

آئودی R8

آئودی در اواخر دهه ۹۰ میلادی اختیار لامبورگینی را در دست گرفت و انقلابی شگرف در زمینه‌های مختلف این کمپانی ایجاد کرد. این تحولات اما به نفع خود آئودی نیز بود، چرا که مهندسان لامبورگینی برخی ‌تجارب و ایده‌های ناب خود را در اختیار همتایان آلمانی خود گذاشتند. این اتفاق سبب شد تا هنگامی که آئودی نمونه خیابانی اولین سوپراسپرتش یعنی R8 را عرضه می‌کرد، به سراغ مهندسان لامبورگینی رفته، از آنها کمک بگیرد. علاوه بر این، پلت‌فرم R8 و پیشرانه نمونه V10 آن با گالاردو مشترک است. بنابراین می‌توان R8 را برادرخوانده آلمانی گالاردو دانست.

---

بوگاتی ویرون

شاید کمتر کسی باور کند که لامبورگینی در طراحی و ساخت سریع‌ترین خودرو جهان در دهه اول قرن بیست‌و‌یکم، نقشی انکار‌ناپذیر داشت. پس از خریداری بوگاتی توسط گروه صنعتی فولکس واگن، تعدادی خودرو مفهومی به سفارش مدیران فولکس واگن برای ارزیابی بازار ساخته شدند که آخرین نمونه، ویرون بود. این خودرو با ظاهری جذاب، احتمالا در آینده نزدیک به یک خودرو تولیدی بدل می‌شد. برای همین، مهندسان لامبورگینی به کمک مهندسان بوگاتی شتافتند تا پلت‌فرم و متعلقات فنی این خودرو به طور دقیق و مناسبی طراحی شوند. با آنکه همکاری لامبورگینی با بوگاتی پس از عرضه نمونه مفهومی و در مراحل ساخت گونه تولیدی کمرنگ‌تر شد، اما هنوز هم ویرون موفقیتش را مدیون لامبو است.